Sogdian
| Sogdian | |
| Familha lingüistica | Sogdian |
|---|---|
| Còdis de lenga | |
| ISO 639‐3 | sog (en) |
Lo sogdian es una lenga iraniana atudada que foguèt parlada en Sogdiana en Tatgiquistan, Ozbequistan, e tamben en Cazacstan e Quirguizstan actuals.
Classificacion[modificar | modificar la font]
Lo sogdian es una lenga iraniana orientala qu'es donc pròcha de las autras lengas iranianas mejanas conegudas en Asia Centrala e en Turkestan, lo bactrian, lo khotanés e lo khwarezmian.
Descubèrta de la lenga[modificar | modificar la font]
Longtemps, lo sogdian foguèt sonque conegut per qualques mots dins l'òbra d'Al-Bironi. La lenga foguèt vertadierament descubèrta al començament del sègle XX, per las expedicions alemandas, britanicas, puèi francesas, japonesas e russas dins los oasis del Turkestan.
L'exploracion dels sites arqueologics metèt al jorn fòrça manuscrits dins fòrça lengas, lo chinés, lo pèrsa mejan, lo part, lo khotanés e demest aquelas una lenga desconeguda que foguèt identificada coma lo sogdian. Lor preséncia lonh de Sogdiana mostrèt que lo sogdian èra una lingua franca sus la Rota de la Seda[1]. En 1933, los arqueològs sovietics trobèron dins un castèl del Mont Mugh, dins la valada de Zarafshan, de novèls tèxtes en sogdian[1]. Los manuscrits van del sègle IV al sègle IX[1].
Escritura[modificar | modificar la font]
Los manuscrits que son sovent de natura religiosa, bodistas, crestians e maniquèus, son escriches dins d'alfabets diferents per cada religion. Pasmens mòstran pauc de varacion dins la lenga[2].
Referéncias[modificar | modificar la font]
Fonts[modificar | modificar la font]
- (fr) Iosif M. Oranskij, 1977, Les langues iraniennes, traduit per Joyce Blau, Institut d'études iraniennes de l'Université de la Sorbonne Nouvelle, documents et ouvrages de référence 1, París, Librairie C. Klincksieck.
