Lingua franca
Lenga franca
Amb lo tèrme lenga franca o lenga veïculara (o lingua franca[1]) es designat una lenga adoptada coma mejan de comunicacion per de populacions de lenga o de dialèctes mairals diferents.
En Euròpa durant una part de l'Antiquitat, s'adoptavan coma linguas franca lo grèc e lo latin. Dins una cèrta mesura, l'alemand, lo portugués, l'indi o lo mandarin an tanben agut o an encara aquela caracteristica similara.
Dins los domènis socioculturals, economics e tecnologics dal mond modèrne actual se considèra que la lingua franca o lenga internacionala es la lenga anglesa.
Exemples
[modificar | Modificar lo còdi]Linguas franca istoricas
[modificar | Modificar lo còdi]- Accadian puèi Aramèu
- Sanscrit
- Chinés classic
- Grèc koinè
- Tamol ancian
- Latin
- Sogdian
- Eslau ancian
- Lingua franca mediterranèa - Pendent l'Edat Mejana a fins au sègle XIX, la lingua franca, conoissuda tanben sota l'apelacion sabir ò mauresc, èra lo nom d'una lenga romanica qu'èra una lenga mesclada d'un biais majoritari de vocabulari occitan[2], d'italian dialectau, d'espanhòu amb quauquei mots francés, turcs ò Arabis amb una gramatica reducha (abséncia de conjugasons per exemple).
De notar que l'unenc diccionari de Lingua Franca fuguèt estampat a Marselha en 1830. - Italian
Linguas franca modèrnas
[modificar | Modificar lo còdi]- Anglés
- Espanhòl
- Francés
- Alemand
- Arabi
- Rus
- Portugués
- Mandarin
- Indostani
- Malai
- Swahili
- Persan
- Haussà
- Amharic
- Lengas creòls
- Lengas de signes
Articles connèxes
[modificar | Modificar lo còdi]Ligams extèrnes
[modificar | Modificar lo còdi]- La lingua franca, glossari en anglés.
- ↑ Toscano, Reinat. Diccionari de lenga d'òc d’après lo parlar niçard. Auba Novèla, p. 995.
- ↑ https://web.archive.org/web/20170216114410/https://pantherfile.uwm.edu/corre/www/franca/edition2/lingua.2.html