Lingua franca
Lingua franca es un tèrme generic que designa una lenga adoptada coma mejan de comunicacion per de populacions de lenga o de dialèctes mairals diferents.
En Euròpa pendent una part de l'antiquitat, s'adoptavan coma linguas franca lo grèc e lo latin.
Fins a qualque ponch tanben l'alemand, lo portugués, l'indi ò lo mandarin an agut o an encara aquela caracteristica.
Dins lei domènis culturaus, economics e tecnologics dau mond modèrne actuau se considèra que la lingua franca ò lenga internacionala es la lenga anglesa.
Exemples[modificar | modificar la font]
Linguas franca istoricas[modificar | modificar la font]
- Accadian puèi Aramèu
- Sanscrit
- Chinés classic
- Grèc koinè
- Tamol ancian
- Latin
- Sogdian
- Eslau ancian
- Lingua franca mediterranèa - Pendent l'Edat Mejana a fins au sègle XIX, la lingua franca, conoissuda tanben sota l'apelacion sabir ò mauresc, èra lo nom d'una lenga romanica qu'èra una lenga mesclada d'un biais majoritari de vocabulari occitan[1], d'italian dialectau, d'espanhòu amb quauquei mots francés, turcs ò Arabis amb una gramatica reducha (abséncia de conjugasons per exemple).
De notar que l'unenc diccionari de Lingua Franca fuguèt estampat a Marselha en 1830. - Italian
Linguas franca modèrnas[modificar | modificar la font]
- Anglés
- Espanhòl
- Francés
- Alemand
- Arabi
- Rus
- Portugués
- Mandarin
- Indostani
- Malai
- Swahili
- Persan
- Haussà
- Amharic
- Lengas creòls
- Lengas de signes
Veire Tanben[modificar | modificar la font]
Ligams extèrnes[modificar | modificar la font]
- La lingua franca, glossari en anglés.