Caumont de Garòna

Vilatge d'Occitània

Caumont de Garòna
Caumont-sur-Garonne

L'ostau de comuna, l'ostau comunau (« la meria »).

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

44° 26′ 23″ N, 0° 10′ 55″ E

Superfícia

11,61 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

86 m
32 m
17 m

Geografia politica

Gasconha Agenés

França

Marmanda-2, (Lo Mas d'Agenés avant 2015)

Intercom
244700522

Vath de Garòna Aglomeracion

Cònsol

Pierre Imbert
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

750 ab.

Evolucion de la populacion

757 ab.

Densitat

55,99 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

47430

Còde INSEE

47061

Caumont de Garòna^[1]^,^[2] o Caumont de Garona^{[cal referéncia]} (Caumont-sur-Garonne en francés) es una comuna agenesa de Gasconha situada dens lo departament d'Òut e Garona e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Geografia[modificar | Modificar lo còdi]

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Perimètre dau territòri[modificar | Modificar lo còdi]

Comunas confrontantas de **Caumont de Garòna**
Horcas	Talhaborg (delà Garòna)
		Cenestís (delà Garòna)
Senta Marta		Lo Mas d'Agenés

Toponimia[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son Cavo Monte (decima ~), en latin, au sègle XIII, Cavo Monte (castrum de ~), en latin, en 1242-1255, Covinum [?], en latin, en 1242-1255, Coumunde, en latin, en 1242-1255, Caumundo, en latin, en 1242-1255, Cavimonte (de ~), en latin, en 1293, Caumont, en occitan, en 1307-1317, Caumonte, en latin, en 1307-1317, Comont, en occitan, en 1307-1317, Caumond, en occitan, en 1307-1317, Caumonte, en latin, en 1307-1317, Cavus Mons, en latin, en 1307-1317, Cavomonte (capella de ~), en latin, en 1326, Caumont, en francés (mapa dau sègle XVII) ^[1]. Tant Dauzat que Negre (aqueth darrèr citat per Bénédicte Boyrie-Fénié) explican Caumont per calvus mons, « mont cauv, pelat, denudat, shens vegetacion (au mens shens aubres) » ^[3]. Bénédicte Boyrie-Fénié, que per Caumont (Gironda) explicava que tots los Caumont son « monts cauvs, pelats »^[4], se vira ací cap au sens de « mont curat, cavornut », pr'amor de las fòrmas ancianas e d'una suggestion de B. Fages (Carte Archéologique du Lot-et-Garonne) qu'explica aqueth sens per l'existéncia de hòssas funeràrias. ^[1]. Dens los documents medievaus, i a tres latinizacions per la purmèira sillaba de Caumont : dab calidus, « caud », dab « cavus » e dab « calvus », perqué lo resultat fonetic es lo medish ^[4].

Garòna. La prononciacion dau nom dau flume es [ga'rɔnɔ], [ga'rɔnə] per tota la ribèira, tirat la Val d'Aran, que ditz [ga'runa]; aquera fòrma es anciana e se tròba dejà dens las òbras de Larada, autor de Montrejau, de Godolin (Tolosa) e de Corteta de Pradas (Agen). Mès pus lonh dau flume disen [ga'runɔ] o [ga'runə], benlèu pr'amor de la correspondéncia entre -onne en francés e -ona en occitan. Las fòrmas anticas son Garumna o Garunna (Cesar); vendrén, segon Jacques Astor, de gar-, « ròc », preceltic, e dau sufixe celtic -onna. L'evolucion fonetica normala seré [ga'runɔ], [ga'runə]. La fòrma ribeirenca es donc evolucionada ^[1].
Sent Martin de Lesque(s) o, adara, Sent Martin dau Mas (traduccion dau francés). Anciana parròpia que dependèva dau Mas d'Agenés, dens la comuna de Caumont dempui la Revolucion ^[5]. Lo nom de Sent Martin de Tors, evangelisator de las Gàllias ^[6](316-397), es per una parròpia un indici segur d'ancianetat. Lesque(s) es benlèu un eretèir dau germanic liska, « carèx, èrba de sanha », present dens Las Leschas ^[7]^,^[8]. Aquera planta daus lòcs aigassius se trobava benlèu dens la coma dau riu Mayne situada a l'èst de la glèisa, mès en cap de cas sus la planada de 80 m d'altitud on es plaçada. Lo determinant sembla pas mèi utilizat.

Istòria[modificar | Modificar lo còdi]

Inicialament dens la diocèsi d'Agen, Caumont passèt dens la de Condòm, que Joan XXII fondèt lo 13 d'agost 1317 ^[9]^,^[10]. Au sègle XVII e XVIII, Caumont èra de la província de Gasconha (la diocèsi d'Agen, situada delà Garòna, èra de la de Guiana).

Au sègle XVIII, los camins de Marmanda a Castèlgelós e de La Rèula au Mas d'Agenés s'i crotzavan ^[11]. Aqueths camins an perdut lor importància desempui o an dispareishut.