Rambaud de Vaqueiràs

Representacion de Rambaud de Vaqueiràs dens lo manescrit BNF Richelieu Manuscrits Français 854

Rambaud de Vaqueiràs (en occitan ancian Raimbaut de Vaqueiras) que ho un trobador occitan de Provença qui espelí a la fin deu sègle XII e a la debuta deu sègle XIII. Qu'èra tanben cavalièr e que viscó ua grana partida de la soa vita en Itàlia au servici de Bonifaci I de Montferrat. Per aquesta rason, que participè a la 4au crotzada gavidada per aqueth darrèr.

Ua de las soas cançons, Kalenda maia, que ns'ei pervenguda dinc au temps presents dab la soa musica e qu'ei ua de las composicions musicau mei famosas deu corpus trobadorenc.

Lo son sejorn en Itàlia que's hè arresentir dens la soa Domna, tant vos ai preiada on la votz poetica de lenga provençau de Rambaut e devisa dab ua dauna qu'arrespón en genovés, çò qui hè d'aqueth text de la fin deu sègle XII, un exemple ancian d'ua lenga populara italiana en literatura.

A maugrat d'estar provençau, Rambaut de Vaqueiràs qu'ei d'ua certa importància dens l'istòria de las letras gascoas, per'mor de la soa cançon Eras quan vey verdeyar on cinc estròfas e son escrivudas en lengas diferentas: en provençau, puish en italian, en francés, en gascon e, fin finau, en galègoportugués. Pèire Bèc que soslinha qu'ei ua de las purmèras mencions literàrias deu gascon activament desseparat de la resta de l'occitan.

En gascon, Rambaut de Vaqueiràs que canta :

Dauna, io mi rent a bos,
coar sotz la mes bon'e bera
q'anc fos, e gaillard'e pros,
ab que no·m hossetz tan hera.
Mout abetz beras haisos
e color hresc'e noera.
Boste son, e si·bs agos
no· destrengora hiera.