Vocala obèrta centrala non arredondida
ä | |
ɐ̞ | |
Numèro AFI | 304 415 |
---|---|
Codificacion | |
Entitat (decimala) | ä |
Unicode (hex) | U+00E4 |
X-SAMPA | a_" p a |
Son | |
La vocala dobèrta centrala non arredondida es una vocala emplegada per mantunas lengas parladas. L'alfabet fonetic internacionau a pas de letra oficiala per escriure aqueste sòn. Se representa generalament par "a" qu'es lo simbòu de la vocala dobèrta anteriora non arredondida. Pasmens, s'iè a de besonh de diferenciar la vocala obèrta anteriora non arredondida de la vocala dobèrta centrala non arredondida, aquesta darrièra pòt èsser escricha ä.
Caracteristicas
[modificar | Modificar lo còdi]- Son degràs d'apertura es obèrta, valent a dire que la lenga es plaçada tan luònh dau paladar coma possible
- Son ponch d'articulacion es cantrala, valent a dire que la lenga es au mitan de la boca, a miègcamin entre una vocala anteriora e una vocala posteriora
- Son caractèr de redondetat es arredondit, çò que significa que las labras son pas arredondidas
En occitan
[modificar | Modificar lo còdi]En occitan existís dins totes los dialèctes. Es representada per una "a". Pasmens, la a finala atòna se pronóncia [ɔ] (mas tanplan [ə], [a], [u], o se pronóncia pas). En auvernhat e lemosin la a atòna non finala se pronóncia [ɒ] (levat "as" finala o avant una vocala). Dins mantuns dialèctes "au" atòna fa [ɔw]. La [a] se pòt escriure d'autres biais dins cèrts dialèctes dins un drigrama.
Segon los dialèctes, se fa siá [a] (anteriora) siá [ä] (centrala).
Dins las autras lengas
[modificar | Modificar lo còdi]Exemple: