Vocala obèrta posteriora arredondida
| ɒ | |
| Numèro AFI | 313 |
|---|---|
| Codificacion | |
| Entitat (decimala) | ɒ |
| Unicode (hex) | U+0252 |
| X-SAMPA | Q |
| Kirshenbaum | A. |
| Braille |   |
| Son | |
La vocala obèrta posteriora arredondida es una vocala que se tròba dins qualques lengas parladas. L'Alfabet Fonetic Internacional li atribuís lo simbòl ⟨ɒ⟩. Es una "a" minuscula manuscrita virada.
Caracteristicas[modificar | Modificar lo còdi]
- Son gra de obertura es obèrt, valent a dire que la lenga es plaçada tan luònh del paladar dins la boca coma possible.
- Son punt d'articulacion es posterior, valent a dire que la lenga es plaçada tan luònh en darrièr de la boca coma possible.
- Son caractèr de redondetat es arredondit, valent a dire que las labras son arredondidas.
En occitan[modificar | Modificar lo còdi]
En occitan aquel sòn pòt aparéisser coma allofòn de la o obèrta, mas existís generalament en auvernhat e lemosin (evantualament vivaroalpenc oriental) ont es representada per una "a" non tonica e non finala.
Dins las autras lengas[modificar | Modificar lo còdi]
La vocala [ɒ] perdièchament arredondida es rara. Ça que la, la se pòt trobar dins qualques varietats d'anglés.
