Vocala barrada posteriora arredondida

La vocala barrada posteriora arredondida es una vocala emplegada per mantunas lengas. Son symbòu dins l'alfabet fonetic internacionau es una ⟨u⟩, e lo sieu equivalent X-SAMPA es u. Dins las lengas, es generalament representada per una "u" dins l'alfebet latin, mas d'autras letras son de còps que i a emplegadas, coma la "o" en occitan, en catalan o en portugués, o la "ou" coma en francés o encara la "oo" anglesa.

Caracteristicas[modificar | modificar la font]

Son degrà d'apertura es barrat, valent a dire que la lenga es plaçada tan prèp de paladar coma possible.
Son ponch d'articulacion es posterior, valent a dire que la lenga es plaçada tan luònh coma possible en darrièr de la boca.
Son caractèr de redondetat es arredondit, valent a dire que las labras son arredondidas e que la partida interiora es exposida.

En Occitan[modificar | modificar la font]

En occitan, la [u] es representada per una "o". Pasmens, la "o" pòt far de còps que i a lo son [w] segon sa plaça dins lo mot e segon lo mot el-meteis (exemple: oïski ['wi.ki], pingoïn (taben escrich pingüin) [piŋ'gwi]/[piⁿgwiⁿ]. Vejatz pronóncia de l'occitan per mai d'entre-senhas.

Dins las autras lengas[modificar | modificar la font]

Allemand : Fuß [fuːs], « pè »
Anglés : boot [bu̟ʷt]. « bòta »
Catalan : lluny [ʎuɲ], « luònh »
Occitan : occitan [utsiˈta]
Espanhòu : cura [ˈkuɾa], « suònh »
Francés : fòu [fu]
Italian : ultimo, pure, caucciù
Neerlandés : voet [vuʷt], « pè »
Portugués : urso [ˈuɾsu], « ors »
Romanés : unu [ˈunu], « un »
Suedés : sko [sko], « sabata »
Vietnamian : tu [tū], « s'interpausar »