Foguèt descobèrt per Martin Heinrich Klaproth a Berlin, qui lo traguèt del zircon en 1789 jos forma d'oxid. Mas es pas qu'en 1824, que Jöns Jacob Berzelius l'a isolat jos forma de metal a Estocòlme, en Suècia. En 1999 es trobat en Austràlia un fin bocin de cristal de zircòn de 4,4 miliards d'annadas d'edat : levat d'unes fragments de meteorits, es lo plus vielh objècte terrèstre conegut[1].
Es tres còps mai abondant que lo coire dins la crosta terrèstra, que ne compausa 0,0165 % fins a una prigondor de 16 km[2] (principalament jos forma de zircòn ZrSiO4 e de zircona sonat tanben zirconia o ou dioxid de zirconi ZrO2).