Jean Genet
|
Jean Genet |
||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Jean Genet (1983) | ||||
| Naissença | 1910 París | |||
| Decès | 1986 París | |||
| Lenga d'escritura | francés | |||
| Genre(s) | romans, teatre, poesia, ensags | |||
Jean Genet (París, 9 de decembre de 1910- París, 15 d'abril de 1986), èra un escrivan, dramaturg e poeta francés. Es sebelit en l'ancian cementèri espanhòl de Larache, Marròc, dins una bèla e austera tomba al frent de l'Ocean Atlantic.
Biografia[modificar | modificar la font]
De paire desconegut, sa maire lo daissèt a l'assisténcia publica onte demorèt fins a uèit ans. De uèit a dètz ans visquèt a çò de païsans de Morvan que ne faguèt las primièras victimas dels seus primièrs panatòris. Descobèrt e acusat, a l'edat de dètz ans, Genet venguèt un vertadièr raubaire, passèt la seuna adolescéncia dins de presons per joves e mai tard acabèt per se prostituir. En 1943 foguèt condemnat a preson a perpetuïtat e a partir d'alara comencèt a escriure.
Los seus romans e òbras teatralas son plenas de situacions sexualas tractant de proxenetas, raubaires, omosexuals e mai de marginals socials, evocant la seuna pròpia experiéncia coma presionièr e omosexual. Jean-Paul Sartre, Jean Cocteau e Pablo Picasso trobèron la seuna òbra tan brilhanta que demanèron la gràcia e la condemnacion foguèt fin finala revocada en 1948. De 1954 a 1956 tornèt èsser condemnat a uns meses de preson per atemptat contra la pudor e pornografia. L'engatjament politic de Genet lo conduguèt a soportar lo Black Panther Party e a l'OLP. Dins son òbra postuma Un captiu enamorat, editada per Gallimard en 1986, Genet reculhís de textes elaborats pendent sa demorança en Jordania e Liban al costat dels Fedayin. Quand èra a Beirot, èra un dels primièrs europèus a dintrar dins lo camp de refugiats palestinan de Chatila onte fin alara de falangistas (kataeb) libaneses, amb l'ajuda de l'armada israeliana, venián d'assassinar la majoritat dels abitants sens defensa. Lo resultat d'aquela visita es lo seu texte 4 oras a Chatila publicacion censurada dins la Revue d'Etudes palestiniennes dins lo numèro de genièr de 1983.
En 1984 l'Acadèmia Francesa li autrejèt lo Prèmi Nacional de Literatura. Moriguèt en abril de 1986, gaireben obliat.
òbras[modificar | modificar la font]
De 1940 a 1946, escriguèt las seunas primièras òbras dins las presons de Fresnes, de Tourelles, e de la Santé. Lo seu primièr roman, considerat coma lo seu melhor es La Maire de Dieu de las flors (1944). I descriu un viatge dins lo monde dels sacamands parisencs. Dins Lo miracle de la ròsa (1946), escriu sus la seuna vida en preson, que se torna trobar amb d'ancians amants de las presons per joves.
Romans
- La Maire de Dieu de las flors (1944)
- Lo miracle de la ròsa (1946)
- Pompas funèbras (1947)
- Querèla de Brest (1947)
- Jornal del raubaire (1949)
Teatre
- Las servicialas (1947)
- Estricta vigilància (1949)
- Lo balcon (1956)
- Los negres (1959)
- Los paravents (1961)
Textes
- Un captiu enamorat (1986)
Poesia
- Lo condemnat a mort (1942)
Filmes
- Un cant d'amor(1950)
Subre Jean Genet
- Sant Genet comediant e martir, per Jean-Paul Sartre
- Querèla de Brest la version cinematogràfica del darrièr longmetratge de Rainer Werner Fassbinder
- Lo filme Poison de Todd Haynes (1991) tanben se basa subre l'òbra de Genet
- La cançon Jean Genie de David Bowie