Carri Fiat M13/40
Lo carri Fiat M13/40 es un carri mejan italian de la Segonda Guèrra Mondiala intrat en servici en 1940. Destinat a remplaçar lo Fiat M11/39, èra egalament inspirat per lo Vickers 6-Ton britanic e, coma son predecessor, sei caracteristicas èran mai similaras a aquelei dei carris leugiers. Pasmens, corregissiá la màger part dei problemas dau M11/39 e 740 exemplaris foguèron produchs en 1940-1941. Son armament principau èra un canon de 47 mm qu'èra sufisent per destrurre lei blindats britanics dau periòde e lo blindatge èra estat aumentat per agantar 42 mm sus lei partidas pus expausadas. L'utilizacion d'un motor diesel, encara rara a aquela epòca, melhorava la seguretat de l'equipatge. Pasmens, lei panas èran frequentas. Enfin, tres a quatre mitralhièras completavan l'armament, çò qu'èra interessant per combatre l'infantariá.
Lo M13/40 participèt ai combats dins lei Balcans e en Mediterranèa a partir de decembre de 1940. Tre abriu de 1941, son blindatge èra insufisent per faciar lo canon de 75 mm dau M3 Lee ò la version dau Crusader dotat d'un canon de 57 mm. Leis equipatges assaièron de melhorar de renfòrçar la proteccion en installant de sacs d'arena mai aquò agravèt lei problemas de fisabilitat mecanica. Ansin, cada batalhons foguèt finalament completat per una companhiá de canons d'assaut Semovente 75/18. Aquò permetèt au M13/40 de gardar un certan interès fins a la Segonda batalha d'El Alamein. Pasmens, après l'aparicion dau M4 Sherman, èra vengut totalament obsolèt. Dins aquò, demorèt en servici fins a la capitulacion d'Itàlia en 1943.
Liames intèrnes[modificar | Modificar lo còdi]
Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]
- (it) N. Pignato, Storia dei mezzi corazzati, Fratelli Fabbri editore, 1976, p. 201.