Lucha anticarri
La lucha anticarri designa lei tecnicas e dei tacticas militaras destinadas a combatre lei carris de combat e, pus generalament, l'ensemble dei veïculs blindats d'una armada enemiga. En causa de l'importància dei carris de combats sus lo prat batalhier, es un aspècte fondamentau de la guèrra modèrna.
Istòria[modificar | Modificar lo còdi]
La Premiera Guèrra Mondiala[modificar | Modificar lo còdi]
La necessitat de desvolopar un armament especific per destrurre lei blindats advèrs apareguèt durant la Premiera Guèrra Mondiala (1914-1918) amb l'invencion dau carri de combat. D'efiech, se lei premiers modèls èran vulnerables ais obús explosius utilizats per l'artilhariá, foguèt rapidament necessari de metre en plaça de mejans novèus per arrestar lei carris produchs a partir de 1917. Leis Alemands aguèron un ròtle motor dins aqueu procès car deguèron faciar lo desvolopament de l'armada blindada francesa e britanica. Inventèron donc lei premiereis obstacles anticarri, lo premier fusiu anticarri e lo premier canon anticarri. De mai, observèron l'interès d'utilizar de pèças antiaerianas còntra de blindats. De minas foguèron tanben fòrça utilizadas. Pasmens, d'un biais generau, aqueleis esfòrç foguèron pauc eficaç car lei mejans anticarri de 1917-1918 èran pauc adaptats ai carris aliats ò ai condicions dau prat batalhier[1].
De l'entre doas guèrras a la Guèrra Freja[modificar | Modificar lo còdi]
En causa dau ròtle novèu dau carri dins la guèrra, lo periòde de l'entre doas guèrras e de la Segonda Guèrra Mondiala (1939-1945) veguèt donc lo desvolopament de la lucha anticarri. Per aquò, d'unitats de combat anticarri foguèron creadas e integradas au sen de la màger part deis unitats de combat. En parallèl, l'armament foguèt melhorat amb l'invencion d'armas especializadas. L'element pus important d'aquela evolucion foguèt l'adopcion de la carga vueja coma projectil anticarri. D'efiech, coma sei proprietats de perforacion dependon pas de sa velocitat, poguèt èsser adaptada sus d'armas simplas e leugieras coma de granadas (granada britanica n°68 AT, RPG-43 sovietica...), de roquetas (Bazooka estatsunidenc, Panzerfaust alemand...), de minas e d'obús. Regardant lei canons, d'esfòrç importants foguèron menats per aumentar lo calibre, la velocitat iniciala de l'obús e la portada. Leis exemples pus famós son lei canons de 75 e de 88 mm alemands que foguèron adaptats per l'artilhariá, per la defensa antiaeriana e per lei carris.
Aqueu darrier ponch es una evolucion importanta de la Segonda Guèrra Mondiala. D'efiech, en causa de l'aumentacion constanta de la mobilitat dei carris e dei blindatges, lei carris venguèron rapidament l'arma principala dau combat anticarri. Per exemple, lei T-34 e lei KV sovietics ò lei Tiger e Panther alemands se destrièron per sei performàncias dins lo combat blindat. Ansin, foguèron concebuts de carris, dichs caçaires de carris, dedicats a la destruccion dei blindats enemics (Jagdpanzer V, Archer, SU-100...).
Enfin, un autre cambiament important dau periòde foguèt l'aparicion de l'aviacion anticarri que tenguèt un ròtle significatiu dins mai d'un combat de la Guèrra Germanosovietica ò durant la batalha de Normandia. Per aquò, foguèron utilizats d'avions d'ataca au sòu (Ilyushin Il-2...) ò d'avions de caça transformats (P-38 Lightning, P-47 Thunderbolt...) per tirar de roquetas aire-sòu sus lei formacions blindadas advèrsas.
La Guèrra Freja e lo periòde actuau[modificar | Modificar lo còdi]
Durant la Guèrra Freja, la lucha anticarri foguèt marcada per la disparicion dei canons desplegadas sus lo prat batalhier, per l'aparicion dau concèpte de carri de combat principau e per la generalizacion dau missil. Ansin, lo combat anticarri modèrne es principalament menat per lei carris elei meteissei e per d'unitats terrèstras e aerianas equipadas de missils especializats dins l'ataca dei blindatges.
L'aparicion dau carri de combat principau es la consequéncia de l'intrada en servici de carris dotats d'una mobilitat fòrta, d'un blindatge espés e d'una poissança de fuòc importanta. Rapidament, aquelei carris venguèron un element major dau combat anticarri car èran superiors ai carris mejans, ai carris pesucs e ai caçaires de carris. Per aquò, d'obús novèus foguèron imaginats per batre lei blindatges e certanei carris son capables de tirar de missils. La generalizacion dau missil anticarri es l'autre aspècte major de la lucha anticarri modèrna. D'efiech, aquelei missils foguèron l'objècte de recèrcas importantas que permetèron de leis adaptar a de sistèmas de combat divèrs. Per exemple, dins leis unitats terrèstras, remplacèt en partida la roqueta e permetèt de donar de capacitats anticarri importantas ai fantassins e ai veïculs (Milan, Tow...). Pasmens, en causa dau còst de fabricacion dei missils, la roqueta demòra utilizada dins d'armas de portada corta (RPG-7, LRAC F1...). Dins l'aviacion, la roqueta es encara venguda pus rara amb l'aparicion dei missils anticarri aire-sòu. En particular, aquò favorizèt la concepcion de bombardiers e d'elicoptèrs especializats dins la caça ai carris de combat (A-10 Thunderbolt, Mi-24...).
Lei darrierei guèrras convencionalas implicant d'armadas equipadas de formacions blindadas importantas (Guèrra Iran-Irak, Guèrra de Kowait, Guèrra d'Ossetia...) an mostrat lo mantenement de l'importància dau carri de combat sus lo prat batalhier. En consequéncia, la lucha anticarri demòra un aspècte major dau combat modèrne e d'evolucions novèlas son en cors per desvolopar de missils capables de passar lei proteccions dei carris de la fin dau sègle XX (blindatge reactiu, produccion d'interferéncias, tir d'enganas...) ò integrar de plataformas de combat coma lo dròne.
Mejans de lucha anticarri[modificar | Modificar lo còdi]
Obstacles[modificar | Modificar lo còdi]
Leis obstacles fixs ò mobils destinats a geinar l'avançada dei carris son apareguts tre la Premiera Guèrra Mondiala. L'objectiu es generalament de damatjar lei canilhas ò de blocar de veïculs motorizats. Per aquò, es possible d'utilizar de barrieras fisicas ò de metre en plaça d'obstacles. Lei barrieras fisicas pus frequentas son lei barrieras d'arena e lei fossats anticarri. Leis obstacles principaus son leis eiriçons chècs e lei dents de drac. Aquelei tecnicas son sovent completadas per d'autrei metòdes coma l'utilizacion de minas ò d'explosius.
-
Fossat anticarri durant la Premiera Guèrra Mondiala -
-
.jpg)
Municions[modificar | Modificar lo còdi]
Lo desvolopament de municions especializadas dins l'ataca de blindatge comencèt a la fin de la Premiera Guèrra Mondiala. Es l'objècte de recèrcas importantas per adaptar lei municions anticarri ais evolucions dei blindatges e dei proteccions. D'un biais generau, lei tipes principaus de municions anticarri son :
- la carga vueja que permet de concentrar la calor d'una explosion sus un ponch precís per fondre e traucar un blindatge. Per s'aparar còntra aquela menaça, de jaç de ceramica son sovent integrats dins lei proteccions dei carris per dispersar la calor. Pasmens, es possible de plaçar plusors cargas vuejas e explosivas dins un meteis projectil per redurre l'efiech dei placas de ceramica.
- lei penetrators d'energia cinetica son de projectils durs tirats amb una velocitat auta còntra un blindatge. La velocitat de l'impacte entraïna la fusion dau blindatge e d'una partida de l'obús, çò que permet de traucar lo metau. L'acier es sovent utilizat per fabricar aquelei municions mai lei pus eficaç son aquelei fachs de tungstèn e d'urani. Per se protegir còntra aquela menaça foguèt desvolopat lo blindatge reactiu qu'es un blindatge constituït de jaç explosius destinats a desviar l'obús[2].
- leis obús HESH (High Explosive Squash Head en anglés) son de projectils amb una ogiva deformabla que s'esquicha còntra son objectiu. Aquò engendra d'ondas dins lo blindatge que causan la fusion parciala dau metau e l'ejeccion de tròç metallic dins lo veïcul. L'introduccion de ceramica dins lo blindatge permet normalament de s'aparar còntra aqueu tipe de municions. Pasmens, leis obús HESH son encara utilizats dins certaneis armas destinadas a l'engèni militar per l'ataca de bastiments.
-
Fotografia de l'interior d'una carga vueja -
Fotografia d'un penetrator cinetic -
Fotografia dei degalhs causats a un blindatge per un obús HESH
Armaments terrèstres[modificar | Modificar lo còdi]
Fusiu anticarri[modificar | Modificar lo còdi]
Lei fusius anticarri son apareguts durant la Premiera Guèrra Mondiala. Son de fusius pesucs[3] destinats a tirar de municions pesucas, de 7,92 a 20 mm, amb una velocitat iniciala auta. Èran eficaç còntra lei premierei generacions de carris de combat e foguèron utilizats fins au començament de la Segonda Guèrra Mondiala. Abandonats dins lo corrent deis ans 1940, lei fusius anticarri son a l'origina dei fusius antimateriau actuaus.
Canon anticarri[modificar | Modificar lo còdi]
Lei canons anticarri son de canons destinats a tirar de projectils anticarri. Foguèron fòrça utilizats durant l'entre doas guèrras e durant la Segonda Guèrra Mondiala car èran aisats de produrre. Plusors modèls èran en realitat polivalents e susceptibles de tirar de municions variadas. Dispareguèron amb l'aparicion e la generalizacion dau missil mai d'utilizacions son encara possiblas dins de conflictes aguent luòc dins de regions pauras onte lei blindats son rars.
Lança-roquetas anticarri[modificar | Modificar lo còdi]
Lei lança-roquetas anticarri son apareguts au començament deis ans 1940 amb lo famós Bazooka estatsunidenc. Es concebut a l'entorn d'un tube que permet de tirar una roqueta portant una carga vueja. Relativament leugier, aqueu tipe d'arma conferís una capacitat anticarri importanta ais unitats d'infantariá e son còst de produccion es relativament feble. Ansin, en despiech de l'aparicion dau missil, lei lança-roquetas son totjorn utilizats per leis armadas modèrnas.
Caçaire de carris[modificar | Modificar lo còdi]
Lei caçaires de carris son de veïculs blindats dedicats a l'ataca de carris enemics. Per aquò, dispausan generalament d'un canon poderós, d'un blindatge espés e d'una autor limitada per facilitar sa dissimulacion sus lo prat batalhier. Fòrça utilizats durant la Segonda Guèrra Mondiala, lei caçaires de carris foguèron pauc a pauc abandonats durant la Guèrra Freja car lei carris de combat principau podián tenir son ròtle.
Autrei carris e veïculs[modificar | Modificar lo còdi]
Lei carris foguèron utilizats per destrurre d'autrei carris tre la Premiera Guèrra Mondiala. D'efiech, lei carris dispausan dei proteccions e de l'armament necessaris per aprochar e atacar un blindat enemic. Ansin, dins leis armadas modèrnas, lei carris de combat principau son un actor major dau combat anticarri. Segon lei situacions, d'autrei veïculs blindats pòdon i participar gràcias a de missils anticarri.
Armaments aerians[modificar | Modificar lo còdi]
Avions d'ataca au sòu[modificar | Modificar lo còdi]
Leis avions d'ataca au sòu especializats dins l'ataca dei blindats son apareguts durant la Segonda Guèrra Mondiala. Conoguèron un certan desvolopament durant la Guèrra Freja au sen deis armadas estatsunidenca e sovietica amb l'A-10 Thunderbolt ò lo Su-25 Frogfoot. Son equipats d'un canon automatic poderós, de missils anticarri e de bombas. Pauc d'armadas modèrnas dispausan desenant d'avions d'aqueu tipe.
Elicoptèrs d'ataca[modificar | Modificar lo còdi]
Lei premiereis elicoptèrs d'ataca destinats au tir de missils foguèron imaginats per França dins lo corrent deis ans 1950. L'idèa foguèt rapidament desvolopada per leis Estatsunidencs que concebèron d'elicoptèrs capables de sostenir lo combat de l'infantariá e d'atacar de veïculs enemics. Per aquò, foguèron dotats d'un canon mitralhaire, de roquetas e de missils anticarris. Aqueleis elicoptèrs remplacèron lei caçaires de carris e fan totjorn partida de l'armament de mai d'una armada modèrna.
Annèxs[modificar | Modificar lo còdi]
Liames intèrnes[modificar | Modificar lo còdi]
Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]
Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ En particular, lei canons anticarri èran generalament de pèças d'artilhariá modificadas per tirar dempuei una trencada. Pasmens, avián generalament una velocitat iniciala tròp febla ò una poissança de fuòc insufisenta.
- ↑ Aqueu sistèma permet tanben de desviar l'efiech dei cargas vuejas.
- ↑ Fins a 70 kg per certanei modèls de calibre 20 mm.