Freidafònt

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
(Redirigit dempuèi Fridefont)

Vilatge d'Occitània
Freidafònt
Fridefont
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Freidafònt.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 54′ 07″ N, 3° 05′ 15″ E
Superfícia 13,96 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
956 m
920 m
660 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe
Departament
15
Cantal Armas del Departament deCantal
Arrondiment
153
Sant Flor
Canton
1505
de Nòvaglèisa, ancianament de Chaldasaigas
Intercom
241501097
Sant Flor Comunautat 200 066 660
Cònsol Pierre Chassang
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
97 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

99 ab.
Densitat 7,38 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 15110
Còde INSEE 15073

Freidafònt[1] (Fridefont en francés) z-es 'na comuna auvernhata d'Occitània, situada dins lo departament delh Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Geografia[modificar | Modificar lo còdi]

Perimètre delh territòri[modificar | Modificar lo còdi]

Toponimia[modificar | Modificar lo còdi]

Freidafònt[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son Frigidus fons, en 1338, Freidaffon, Freidefon, Froideffont (en francés), Freidaffont, en 1494, Fridefon, en 1623, Frideffount, en 1624, Fredafon, en 1680, Freidafont, en 1681, Fraydefons, en 1784, Fridefont (mapa d'Estat-major, sègle XIX)[2]. Lo sens es evident : fònt freida; los compausants son eiretèirs delh latin frigida e fontem.[3],[4] Mas lo nom oficial èra Sarrus taiqua 1909, nom tanben de la paròcha sus la mapa de Cassini; Freidafònt èra un simple vialatge, mas plaçat sus un luòc pus planèir que Sarrus, situat sus un sèrre [5] (grafia Cristian Omelhièr). La prononciacion, notada a La Vàstria, es [fridɛfɔn] [6]. La grafia Freidafònt es etimologica, mas ei- pretonic se simplifica regularament en -i en auvernhàs.

Sarrus (nom francés)[modificar | Modificar lo còdi]

Sarrus es un ancian luòc situat a l'oèst de Freidefònt e que tresplomba lo barratge. Las fòrmas ancianas son Cerrus, en 1338, Sarrus, Saurruc, al sègle XIV, Sarus, en 1669, Sarunière, en 1688 [7]. Quanha es l'origina ? Lo gallés Sarrō ? o pusleu un derivat de sèrra/sèrre/serre (la grafia de Cristian Omelhièr, serre, es probablament fonologica) amb lo resultat delh sufixe -uceus, solucion confòrma a la situacion geografica ? La grafia deu èsser Sarrús.

Manhac[modificar | Modificar lo còdi]

Manhac èra al sud-èst de Freidafònt, sus un serre. Las fòrmas ancianas son Manhac, en 1296, Maignac, Maymac, en 1494, Manhat, en 1628, Maignat, en 1665, Manial, en 1670, Maignhac, en 1676, Mainac, en 1682 [8]. Manhac vendriá d'un nom latin d'òme Magnius/Magnus o benleu Mannius o lo nom celtic Maguno (o Magino), amb lo sufixe gallés -āco(n), latinizat en -acum.[9],[10] Mas Magnius pòt escondre lo nom gallés Magn(i)os (de magnā, « las ròchas » e pas « lo grand », coma en latin).[11] Manhac èra donc probablament una anciana granda proprietat antica qu'aviá per mèstre un òme que portava un d'aquelhs noms.

Mallet (nom francés)[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son Milata, latinizacion de 1250, Melet, en 1337, Meletum, al sègle XIV, en latin, Mealetum, en 1458, Mallet, Mellet, Meslet, en 1494, Méallet, en 1784. Lo nom sembla Méallet e deu aver la meima origina. Mallet poiriá venir del latin melus, « pomèir », amel sufixe collectiu -etum, o de lors eiretèirs [12]. Una autra possibilitat, segon Jacques Lacroix, es lo gal (gallés, gallic) miletu-, « destruccion, roina » [13]. La fòrma occitana actuala del nom es pas coneissuda, mas la diftongason de la prumeira sillaba (Mel- > Meal-), pusleu a la fin de l'Edat Mejana, es probabla.

Istòria[modificar | Modificar lo còdi]

  • En 1831, l'anciana comuna de Magnac (occitan Manhac) siaguèt annexada a Sarrus.[14]
  • En 1839, l'anciana comuna de Maller, o pusleu Mallet (nom francés, adoncas probablament Malet) siaguèt rapartida entre Freidafònt e Favairòlas [15] (lo borg de Malet se vei pas mai sus la mapa e es ara jos las aigas delh barratge de Grandval) [16].
  • Lo vialatge de Freidafònt remplacèt (quora ?) Sarrús coma borg e tanben los borgs de Manhac e de Mallet, tres luòcs dispareissuts. Amb l'annexion de Manhac e d'una partida de Mallet, Sarrús, s'èra encara chapluòc, se trobava en situacion encara pus periferica qu'abans.

Administracion[modificar | Modificar lo còdi]

Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2014 2020 Pierre Chassang LR artesan (garatgista, taxí)
març 2001 2014 Michel Guilbot    
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Davant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra delh canton de Chaldasaigas; es ara delh canton de Nòvaglèisa.

Demografia[modificar | Modificar lo còdi]

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 103, totala: 105

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
473 276 473 438 546 423 449 415 374

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
371 393 378 330 290 314 324 452 370

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
382 308 281 283 278 255 241 238 232

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
165
148
131
124
126
134
131
123
114
117
2009 2010
106
109
96
99
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Demografia Manhac[modificar | Modificar lo còdi]

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 103, totala: 105

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
136 69 143 90 - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
Cercar
123
114
117
2009 2010
106
109
96
99
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • Las donadas de la dreita delh grafic, plaçadas automaticament, son las de la comuna enteira de Freidafònt.

Demografia Malet[modificar | Modificar lo còdi]

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 103, totala: 105

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
158 150 157 222 189 - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
Cercar
123
114
117
2009 2010
106
109
96
99
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • Las donadas de la dreita delh grafic, plaçadas automaticament, son las de la comuna enteira de Freidafònt.

Luòcs e monuments[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna[modificar | Modificar lo còdi]

Veire tanben[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas[modificar | Modificar lo còdi]

Referéncias[modificar | Modificar lo còdi]

  1. Comission Toponimica Occitana de l'Institut d'Estudis Occitans
  2. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496858MtLlvd
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 305
  4. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 366
  5. https://www.geoportail.gouv.fr/donnees/carte-de-cassini
  6. enquèsta Sivadon junh 2018
  7. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496862vjXvgx
  8. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496859Gj3GHu
  9. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 422
  10. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 109 e 148, per d'autres Manhacs
  11. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 186
  12. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 428, a Malay
  13. IEO Cantal, Communes Cantal.xls.pdf
  14. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=20545
  15. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=20805
  16. http://www.garabit-viaduc-eiffel.com/spip.php?article33