Sent Martin de las Ometas

Sent Martin de las Ometas; Saint-Martin-de-las-Oumettes
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	L'anciana glèisa.
	Geografia fisica
Altituds; · Mejana	; 255 m
	Geografia politica;
Region ist	Gasconha;
Parçan	Lomanha;
Estat	França;
Region	Occitània ;
Departament	Gers ;
Arrondiment	Condòm;
Canton	Florença-Lomanha (Sent Clar abans 2015);
Intercom	CC de las Bastidas de Lomanha;
Comuna	Maurós
	Autras informacions
Còde postal	32380
Còde INSEE de seccion	32248
Divèrs	anciana comuna

Sent Martin de las Ometas (Saint-Martin o Saint-Martin-de-las-Oumettes en francés) qu'es ua anciana comuna occitana de Gasconha situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus, ara dens la comuna de Maurós.

Geografia

Sent Martin de las Ometas (glèisa, castèth, dus o tres ostaus) qu'es au cairehorc entre la RD 13 e la RD 170, a l'èst de Maurós.

Toponimia

Segon Dauzat e Rostaing, Sant Martin que veng deu nom latin de Martinus, avesque de Tors, evangelizator de la Gàllia^[1]. Lo vocable qu'indica la parròpia data de la Hauta Edat Mejana.
Las Ometas qu'es lo diminutiu femenin de om (latin ulmus), qui designa oms joves.
Lo determinant qu'es recent : au sègle XVI, Saint Martin de Lebretville (en francés) que vengoc « de Lomanha », puish « de Las Ometas» au sègle XVII ^[2].

Istòria

Sent-Martin qu'estoc senhoria e parròpia ^[3].
En 1836, la comuna de Sent Martin de las Ometas qu'estoc incorporada a Maurós ^[4].

Istòria de la glèisa

En 1729, Francés « Tolosa » Claveria, nadiu de Gasconha, après que hascoc fortuna a las Americas, leguèt 15.000 liuras a la parròpia entà bastir la capèra, en demandar que sia dita tot dia ua missa bassa peu sàlvament de son arma. La construccion estoc entrepresa a 500 mètres d'un ancian edifici religiós, demolit au seguit^[5].

Au miei deu sègle XVIII, la glèisa que's trobava dens un estat deplorable. Çaquelà, la riquessa de la parròquia aumentèc, crompèren ua meitaderia e profieitec d'ua situacion financièra confortabla. En 1759, l’avesque de Leitora la sanccionèc en restrénher los trabalhs. Que caloc alavetz dètz ans per que la reconstruccion comencèsse^[6].

La glèisa qu'estoc acabada en 1779, conformament a la volontat de Tolosa^[3].