Ramon Rogièr Trencavèl

Ramon Rogièr Trencavèl
	;
Biografia
Naissença	1185
Mòrt	10 de novembre de 1209 (23/24 ans); Carcassona
Donadas personalas
Nacionalitat	Francesa
Activitat
Profession	feudatari (ca)
Autres
Títol	Vescomte de Besiers (ca) (1194–1209); Vescomte de Carcassona (ca) (1194–1209); Vescomte d'Albi (ca) (1194–1209)
Conjunt	Agnès de Montpeller (ca)
Descendéncia	Ramon II Trencavèl
Maire	Azalaís de Tolosa
Paire	Rogièr II Trencavèl

Ramon^[1] Rogièr Trencavèl (1185 - 10 de novembre 1209) es un membre de l'Ostal de Trencavèl. Èra vescomte d'Albi e de Besièrs (infeodat al comte de Tolosa), e vescomte de Carcassona e de Rasès (infeodat al comte de Barcelona qu’èra dins lo meteis temps rei d'Aragon). Foguèt un dels eròis e al meteis temps una de las primièras victimas de la Crosada dels Albigeses.

Biografia

Raimon Rogièr èra lo filh de Rogièr II Trencavèl e d'Azalaís de Tolosa, e lo nebot de Ramon VI de Tolosa. Viviá al castèl comtal de Carcassona que foguèt construch per sos aujòls al sègle XI. Aviá esposat Agnès de Montpelhièr e d'aquela union nasquèt un filh, Ramon II Trencavèl.

Malgrat qu'èra pas catar, Raimon Rogièr aviá adoptat una actitud permissiva e liberala, pro caracteristica dels senhors de Lengadòc, en matèria de religion. D'efièch, comptava sus la comunautat jusieva per administrar Besièrs, son segond fièu per òrdre d'importància. Pasmens los eveniments advèrses se precipitèron e cambièron la vida del país e de sos dirigents. En seguida de l'assassinat de son legat Pèire de Castelnòu en 1208, lo papa Innocenci III declarèt una guèrra al catarisme, e metèt en camin la Crosada contra los Albigeses. A l'encòp faguèt prononciar de senténcias d'escomenge envèrs los senhors de Lengadòc (çò que concernissiá, entre d'autres, Ramon Rogièr e son oncle Ramon VI de Tolosa) qu'èran estats jutjats tròp permissius envèrs los "erètges" e balhèt lor tèrra en preda.

A la mièg-1209, los crosats s'acampèron a Lion e comencèron de caminar vèrs los territòris occitans. En junh, Raimon de Tolosa, vesent lo dangièr se sarrar, decidiguèt de far acte de contricion e prometèt de luchar contra l'eresia. Alara son escomenge foguèt levat e sas tèrras venguèron protegidas dels crosats.

Aquestes darrièrs se virèron alara vèrs Montpelhièr e cobejavan las tèrras de Raimon Rogièr. Aqueste temptèt de seguir los passes de son oncle mas los legats del papa refusèron de daissar que se rencontrèssen pendent que los crosats caminavan sus Besièrs que ne faguèron lo sac en julhet. Aquò butèt Raimon Rogièr a se replegar sus Carcassona.

Lo 1 d'agost, los crosats comencèron lo sètge de la ciutat. Coma vassal del rei d'Aragon, Ramon Rogièr pensava que Pèire II lo vendriá secórrer, mas aqueste darrièr, vassal dirècte del papa, preferiguèt la via diplomatica e joguèt lo mediador. Las negociacions capitèron pas e lo rei tornèt partir. L'aiga venguèt a mancar dins la ciutat, çò que provoquèt sa reddicion vèrs lo 15 d'agost.

Raimon Rogièr prenguèt en carga las negociacions. Çò que s'i passèt es somés a d'especulacions. Foguèt arrestat pendent los parlaments o se constituiguèt otatge en escambi de la vida dels abitants de la ciutat? Çò segur es que se retrobèt embarrat dins una de sas pròprias bassas-fòssas e los abitants de Carcassona foguèron caçats de la vila sens poder prendre de qué assegurar lor per viure.

Qualques meses mai tard, Raimon Rogièr moriguèt al fons de son croton, versemblablament d'una dissentariá, causa que s'adobèt plan per Simon de Montfòrt que se poguèt aital apoderar dels territòris dels Trencavèls.

Precedit per

Ramon Rogièr Trencavèl

Seguit per

Rogièr II Trencavèl