Gargaç
|
Vila d'Occitània | 
|
|
Gargaç
Gargas | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
| ||
| Geografia fisica | ||
| ||
| Coordenadas | 43° 54′ 09″ N, 5° 21′ 34″ E | |
| Superfícia | 14,9 km² | |
| Altituds · Maximala · Mejana · Minimala |
461 m 273 m 201 m | |
| Geografia politica | ||
| País |  Provença | |
| Estat |  França | |
| Region 93 |
Provença Aups e Còsta d'Azur  | |
| Departament 84 |
Vauclusa  | |
| Arrondiment 841 |
Ate | |
| Canton 8401 |
Ate | |
| Intercom 248400202 |
du Pays d'Apt | |
| Cònsol | Maxime Bey (2014-2020) | |
| Geografia umana | ||
| Populacion Populacion totala (2018) |
3 061 ab.  3 110 ab. | |
| Densitat | 192,15 ab./km² | |
| Autras informacions | ||
| Gentilici | Gargassiens, Gargassiennes (en francés) | |
| Còde postal | 84400 | |
| Còde INSEE | 84047 | |
.svg)
Gargaç (Gargas en francés) es una comuna provençala, situada dins lo departament de Vauclusa e la region de Provença-Aups-Còsta d'Azur. Es un borg eissit de la reünion d'un ensenble de masatges agricòlas dispersats. Entre leis ans 1840 e 1950, foguèt un important centre d'extraccion d'òcra. Uei, fa partida de l'aglomeracion d'Ate que son economia despend principalament de l'agricultura e dau torisme.
Geografia
[modificar | modificar lo còdi]Gargaç es un borg situat a 4 km au nòrd-oèst d'Ate. La descripcion dau bastit es complèxe car la comuna es eissit de l'union de masatges dispersats. Uei, au mens cinc pichons nuclèus son presents sus lo territòri comunau. Se situan lòng dei rotas que menan vèrs Ate e Gargaç es desenant integrada, amb lo vilatge de Sanhon, dins l'aglomeracion atesa. Lo clima i es mediterranèu amb de precipitacions pus importantas que dins lo rèsta de la region en causa dei relèus que blocan lei pluèias dins aquela partida de la vau de Calavon.
Istòria
[modificar | modificar lo còdi]Lo territòri de la comuna es restat despuei la Preïstòria coma l'indici diferents vestigis paleolitics e neolitics. Pasmens, lo borg actuau es eissit de la reünion d'un ensemble de masatges mencionats per lo premier còp dins lo Cartulari de la Glèisa d'Ate en 992. Lei noms indicats – Amado, Esdras, Caramagencia, Urbana, Intervias – indican un liame probable amb de villae romanas. Au sègle XII, un castrum foguèt edificat per Guirand e Bertrand de Simiana, nebòt de Laugier d'Agòut, evesque d'Ate. Lei familhas d'Agòut e d'Agòut-Simiana fasián partida de l'aristocracia auta de Provença e bastiguèron mai d'un castèu dins sei domenis durant aqueu periòde. Objècte de combats entre catolics e protestants pendent lei guèrras de religion, lo castèu de Gargaç foguèt rasat en 1597. En parallèl, au sègle XIII, de documents indican l'existéncia d'una Abadiá dei Dònas de Santa Crotz de Gargaç que prelevava lo dèume sus lo vilatge. Pasmens, après dos pilhatges per lei Grandei Companhiás en 1361 e en 1371, lei monjas preferiguèron s'installar a Ate.
A la Revolucion Francesa, lo recensament de 1793 indica 691 estatjants. Fins a la fin deis ans 1960, aqueu nombre demorèt relativament estable amb de variacions limitadas entre 500 e 910 abitants. D'efiech, l'exòde rurau foguèt en partida compensat per lo desvolopament de l'esplecha miniera de l'òcra. Iniciada en 1785 dins lo vilatge vesin de Rossilhon, aquela activitat foguèt industrializada per lo premier còp en 1848 a Gargaç dins lei minas de Bruòus. L'esplecha perdurèt fins ais ans 1950. Puei, lei galariás foguèron utilizadas per la cultura de bolets avans de venir un luòc toristic en 2009. L'òcra èra extracha dins d'usinas situadas dins lei quartiers oèst d'Ate, çò que menèt a la formacion dei quartiers de Gargaç situats dins lo prolongament dau bastit urban de la vila. Entre 1970 e 1990, de programas de construccion de lotjament entraïnèron una aumentacion rapida de la populacion de Gargaç que passèt de 690 abitants en 1968 a 2 875 en 1990. Despuei aquela data, la demografia s'es estabilizada entre 2 900 e 3 050 estatjants e la comuna foguèt pauc a cha pauc integrada au sen de l'aglomeracion atesa.
Cultura
[modificar | modificar lo còdi]Lo patrimòni culturau de Gargaç es dominat per lo passat minier dau vilatge. D'efiech, lei minas de Bruòus constituïsson un important site d'extraccion que foguèt actiu durant mai d'un sègle. Uei, es compausat de 40 km de galariás amb una pichona partida qu'es desenant dubèrta ai visitas toristicas. Au nivèu agricòla, la comuna fa partida de la region de produccion de l'AOC Ventor.
-
Intradas dei minas de Bruòus (començament dau sègle XX) -
Familhas d'obriers dei minas (començament dau sègle XX) -
Intradas dei minas de Bruòus -
Galariá dei minas de Bruòus -
Galariás segondàrias
Annèxas
[modificar | modificar lo còdi]Liames intèrnes
[modificar | modificar lo còdi]Personalitats liadas a la comuna
[modificar | modificar lo còdi]Bibliografia
[modificar | modificar lo còdi]Istòria generala dei comunas de Vauclusa :
- Jules Courtet, Dictionnaire géographique, géologique, historique, archéologique et biographique des communes du département de Vaucluse, Avinhon, Seguin Ainé, 1876.
- Robert Bailly, Dictionnaire des communes du Vaucluse, Avinhon, Éditions A. Barthélemy, 1986.
Documents sus lei minas d'òcra :
- Ineris-Mines de Brououx, Valorisation et développement d’un patrimoine industriel ocrier : Les Mines de Bruoux en Luberon, consultat lo 28 de genier de 2024, [1]
- Sandra Paëzevara e André Kauffmann, Apt, coll. « Mémoire en images », Éditions Alan Sutton, Saint-Cyr-sur-Loire, 2010.
Donadas demograficas :
- Notice communale Ldh/EHESS/Cassini « Gargas », [2], consultat lo 28 de genier de 2024.
- Fiches Insee - Populations légales de la commune « Gargas », consultat lo 28 de genier de 2024.
Nòtas e referéncias
[modificar | modificar lo còdi]
.svg){kind=small}