Joan Josèp Cassanea de Mondonvila

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Joan Josèp Cassanea de Mondonvila
Profession: compositor, violonista e cap d'orquèstra
País:  Lengadòc, Reiaume de França
Estil: barròc
Data de neishença: 25 de deceme de 1711
Lòc de neishença: Narbona, Lengadòc, Reiaume de França
Data de decès: 8 d'octobre de 1772
Lòc de decès: Belleville, Reiaume de França

Joan Josèp Cassanea de Mondonvila (Narbona, batejat lo 25 de deceme de 1711Belleville, lo 8 d'octobre de 1772 ; en francés Jean-Joseph Cassanéa de Mondonville) que ho un compositor e violonista concertista màger deu sègle XVIIIau. Gessit deu fecond mitan musicau de l'Occitània barròca e classica, qu'escrivó lo libret e la musica de l'opèra occitan Dafnís e Alcimadura. Que li devem tanben la prumèra òbra dab armonicas (nòtas agudas produsidas sens prémer las còrdas contra la tòca de l'instrument) estampada peu vriolon.

Biografia[modificar | Modificar lo còdi]

Mondonvila que vadó a Narbona lo 25 de deceme de 1711 dens ua familha d'origina aristocratica. Lo son pair qu'èra organista. En 1733 que comencè la soa carrièra a París com violonista en çò deu Concert Spirituel. De tira que ho presat peu Mercure de France per la soa virtuositat. En 1734 qu'èra tanben membre deu Concèrt de Lilla, puish qu'entrè en la Capèra Reiau en 1739, que'n vadó sosmèste en 1740 e mèste en 1744. En 1748 qu'esposè ua grana clavecinista d'aqueth temps: Anna Jeanne Boucon.

Que publiquè la soa purmèra òbra (Sonatas per vriolon Op. 1) en 1733 seguida peu segond opus en en 1734, e en 1738 que he progressar la tecnica deu vriolon dab Les Sons Harmoniques. Que ho tanben l'annada qui presentè los sons Grands Motets, la soa òbra la mei presada e la mei interpretada enqüèra au dia de uei.

Mercés a Mondonvila, 1754 que ho per la cultura occitana ua data importanta, per'mor que presentè, a Fontainebleau e davant la cort, lo son opèra en occitan : Dafnís e Alcimadura. Interpretat mantuns còps, imitat, tradusit, presat e criticat, que ho ua grana escaduda. Qu'èra dus ans après la famosa Querelle des Bouffons, e Mondonvila qu'ecrivèva alavetz ua òbra de musica francesa mes en ua auta lenga que non pas lo francés, ua lenga d'un certe biais a la mòda e accentuada d'un biais mei pròche de l'italian. Per'mor d'aquò lo critic d'art Grim que critiquè la musica, mes que ho tanben per eth lo parat de vantar la lenga occitana (foneticament pròcha de l'italian). Dafnís e Alcimadura que soslinha tanben lo pes deus occitans dens lo mitan musicau e liric francés de l'epòca : los ròtles principaus qu'èran interpretats peus dus cantadors màgers (ambs occitans): lo bearnés e prim uomo Jeliòt e la bordalesa Mla Fèl, qui èran acompanhats per mantuns autes cantadors occitans com Trial (provençau e ligat arron dab la Terror).

Joan Josèp Cassanea de Mondonvila que s'morí a Belleville en 1772.