Vejatz lo contengut

Ramon Rogièr de Fois

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Infotaula de personaRamon Rogièr de Fois
lang=oc
Modifica el valor a Wikidata
Biografia
Naissença1152 (Gregorian) Modifica el valor a Wikidata
Mòrt27 de març de 1223 Modifica el valor a Wikidata (70/71 ans)
Mirapeis Modifica el valor a Wikidata
Foncions
Comte de Fois
1188 (Gregorian) – 1223 (Gregorian)
← Rogièr Bernat I de Fois – Rogièr Bernat II de Fois → Modifica el valor a Wikidata
Donadas personalas
Carrièra militara
ConflicteTresena Crosada e Crosada dels albigeses Modifica el valor a Wikidata
Autres
ConjuntFelipa de Montcada (ca) Traduire Modifica el valor a Wikidata
DescendénciaRogièr Bernat II de Fois, Cecília de Foix (ca) Traduire Modifica el valor a Wikidata
MaireCecília de Besiers (ca) Traduire Modifica el valor a Wikidata
PaireRogièr Bernat I de Fois Modifica el valor a Wikidata
FrairesEsclarmonda de Fois Modifica el valor a Wikidata

Ramon[1] Rogièr de Fois, (1152 † 3 d'abril de 1223) foguèt comte de Fois de 1188 a 1223. Èra lo filh de Rogièr Bernat Ier de Fois e de Cecília Trencavel.

Esposèt en 1189 Felipa de Moncada e aguèron dos mainatges: Rogièr Bernat que vendriá comte de Fois, e Cecília, que se maridèt en 1224 amb Bernat V de Comenge. Ramon Rogièr aguèt tanben dos enfants illegitims : Lop de Fois, que venguèt senhor de Saverdun, e Esclarmonda de Fois.

Primièrs ans

[modificar | Modificar lo còdi]

Al començament de son règne Ramon participèt probablament a la Tresena Crosada amb lo rei de França Felip August al cors de la quala deu aver participat al sètge de Sant Joan d'Acre (Akkon), e mai que son nom aparesca pas dins las cronicas de l'eveniment. Quand foguèt tornat de la Tèrra Santa Raimon decidiguèt d'estendre son esfèra d'influéncia al sud dels Pirenèus e s'aliguèt a aquesta ocasion en 1196 amb lo vescomte Arnaut de Castelbon. Dintrèt alavetz en conflicte amb lo comte Ermengòl VIII d'Urgèl e amb l'avesque d'Urgèl, Bernat de Villemur.

Armas dels comtes de Fois

Lo conflicte s'acabèt en febrièr de 1203 amb la captura e la reclusion de Raimon e de son aligat Arnaut; pasmens foguèron desliurats en setembre del meteis an mercé a la mediacion d'En Pèire II, rei d' Aragon, amb la tòca d'afortir sa conquista de Lengadòc. En Pèire donèt en 1209 en fièu a Raimon los castèls d'Usson e de Querigut après li aver ja assignat l'an precedent una autra senhoriá catalana.

Dempuèi 1200 s'èra alucada una disputa amb lo potent comte de Tolosa, aprèp que lo senhor de Ròcafixada e Montsegur se siá declarat vassal del comte de Fois. D'aqueste biais la domincion dels dos comtes sus Sabardu demorava pas clara. Amb la tòca de recuperar aquesta senhoriá, Raimon s'aliguèt amb Ramon Rogièr Trencavel, vescomte de Carcassona contra Tolosa e en 1202 la brega se resolvèt en sa favor.
Al meteis temps Raimon se trobèt en conflicte amb Bernat IV, comte de Comenge, per la possession del parçan de Senta Crotz de Volvèstre, querèla que se resolvèt en 1209 en favor de Raimon.

Òme de paratge, òme dels arts

[modificar | Modificar lo còdi]

Lo comte Ramon Rogièr de Fois èra conegut per sas vertuts cavalierescas e sa leialtat aital coma per son afeccion per la cultura cortesa e las femnas polidas. Èra considerat coma lo sant patron dels trobadors e èra el meteis l'autor de mantun vèrses. Es estat cantat amb lo nom de "Ramon Drut" (Raimund lo Benaimat) pel poèta Raimon de Miraval.[2] En 1887 l'istorian Henri Louis Duclos li crida un "trobador coronat"[3].

Protector dels catars

[modificar | Modificar lo còdi]

Coma d'autres nòbles importants de Lengadòc Ramon, pr'amor de son estacament a la causa catara, foguèt sospechat d'eretgia. E mai qu'apatenguèsson encara a la Glèisa Catolica, la molhèr Felipa de Moncada e la sòrre Esclarmonda de Fois èran doas perfeitas de la fe catara. Raimon foguèt testimòni de la sòrre al cors de la ceremonia d'atribucion a aquesta darrièra del consolament de la part de l'avesque catar Guilhabèrt de Castras, que se debanèt a Fanjaus en 1204. En 1206 de mai aguèt luòc a Mirapeis, en tèrra de Fois, un concili de la nòva fe que i partecipèron 600 catars. Un an aprèp se debanèt a Pàmias[4] l'ultima granda disputa entre los catars (entre los quals Esclarmonda de Fois e Beneset de Termes) e la Glèisa Catolica (Diego di Osma, Sant Domenge) que i èra present Ramon. Puèi la bastison per Raimon de Perelha de la fortalesa de Montsegur, luòc de refugi per los catars del territòri del comtat de Fois, aguèt un impacte considerable.

La Crosada dels Albigeses

[modificar | Modificar lo còdi]

Lo comtat de Fois venguèt tanben un dels objectius de la crosada demandada pel Papa Innocenci III contra lo catarisme, a la quala dempuèi lo començament Ramon Rogièr se refusèt de participar. Aprèp que los cavalièrs crosats en 1209, jol comandament de Simon de Montfòrt, aguèron conquistat Besièrs e Carcassona, la crosada arribèt al comtat de Fois.


Precedit per Ramon Rogièr de Fois Seguit per
Rogièr Bernat I
comte de Fois
1034-1064
Rogièr Bernat II

Nòtas

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. ↑ Las formas Ramond e Raimon son tanben posssiblas en occitan
  2. ↑ Paul Andraud: La vie et l’auvre du troubadour Raimon de Miraval (Paris, 1902)
  3. ↑ Henri Louis Duclos. Histoire des Ariégeois (comté de Foix, vicomté de Couserans, etc..., 1887.
  4. ↑ Detta anche Frédélas, dal principe ostrogoto Federico, figlio del re Teodorico I

Veire tanben

[modificar | Modificar lo còdi]
Recuperada de « https://oc.wikipedia.org/w/index.php?title=Ramon_Rogièr_de_Fois&oldid=2437589 »