Esclarmonda de Fois (dama de L'Isla de Baish)

Esclarmonda de Fois (dama de L'Isla de Baish)

Biografia
Naissença	valor desconeguda Reialme de França
Mòrt	1215 (Gregorian)
Donadas personalas
Religion	catarisme
Autres
Conjunt	Jordan de L'Isla de Baish
Descendéncia	Bernat Jordan I de L'Isla de Baish, Oliva de L'Isla de Baish
Paire	Rogièr Bernat I de Fois
Fraires	Ramon Rogièr de Fois

Esclarmonda de Fois, nascuda après 1151 e mòrta en 1215, escaissada La granda Esclarmonda, foguèt una figura del catarisme.

Filha de Rogièr Bernat Ièr , comte de Fois e de Cecilia, filha de Ramond I Trencavèl, vescomte de Carcassona, de Besièrs e d’Albi e sòrra del comte Ramond Rogièr de Fois, es donada en maridatge a Jordan de L'isla senhor de L'Isla de Baish. De l'union nasquèron d'enfants coma Bernard, l'eritièr de la senhoriá, Guillaumeta, Oliva, Oton de Terride e Bertrand, baron de Launac.

Ven veusa en octobre de 1200. A partir d'alara, s'interessèt a la Glèisa catara. Recep lo consolament per venir perfiècha de las mans de l'evesque Guilhabèrt de Castras en 1204 a Fanjaus, amb tres autras grandas damas (Auda de Fanjaus, Faís de Durfort, Ramonda de Sant German) e en preséncia de son fraire. Dempuèi l'ora, acaba pas de menar una ferventa propaganda en favor del catarisme.

S'installèt a Pàmias. Seriá a ela qu'es deguda l'initiativa de tornar far bastir la fortalesa de Montsegur. Participèt al collòqui de Pàmars, tanben nomenat « collòqui de Montreal » de 1207 que foguèt lo darrièr debat contradictòri entre los catars e la Glèisa Catolica Romana (representada per Domenge de Guzmán, futur fondator de l’òrdre dominican, e Diego evesque d'Osma).

Son ròtle es pro controversiat que per d'unes, espandiguèt l’eretgia en Arièja e contrenh los abitants a respectar las règlas de vida catara, alara que per d'autres son vam permetèt d'obrir fòrça espitals, escòlas e fogals ont èran donat l'ensenhament catar (d'aquò li ven l'escais de granda Esclarmonda).

Bibliografia

• Simone de Coincy-Saint Palais, "Esclarmonde de Foix, princesse cathare", 1957.
• Michel Roquebert, « L'épopée cathare. 1198-1212: L'invasion ». Toulouse: Privat, 1970.
• Helene Luise Köppel, "Die Ketzerin vom Montségur", Aufbau-TB-Verlag, Berlin, 2002, ISBN 3-7466-1869-X
• Guillaume de Puylaurens, Chronique, éd. J. Duvernoy, Paris, Éditions CNRS, 1976

• Wikidata: Q290648