Edward Victor Appleton
| Edward Victor Appleton | |
|---|---|
 | |
| Naissença | 6 de setembre de 1892 Bradford, West Yorkshire, Anglatèrra |
| Mòrt | 21 d'abril de 1965 Edimborg, Escòcia |
| País d'origina | .svg){kind=small} Reialme Unit |
| Distincions | Prèmi Nobel de Fisica en 1947 |
Edward Victor Appleton (n. 1892, m. en 1965) foguèt un fisician e professor universitari britanic premiat amb lo Prèmi Nobel de Fisica l'an 1947.
Biografia
[modificar | Modificar lo còdi]Nasquèt lo 6 de setembre de 1892 dins la vila anglesa de Bradford. Après la graduacion en Sciéncias Naturalas al Saint John's College de l'universitat de Cambridge participèt a la Primièra Guèrra Mondiala. A lo sieu retorn dintrèt l'an 1920 al Laboratòri Cavendish coma ajudant en fisica experimentala. Entre 1924 e 1936 foguèt professor de fisica a l'universitat de Londres e entre aquel darrièr an e 1939 de Filosofia Naturala a l'Universitat de Cambridge. Entre 1939 e 1949 foguèt secretari del Department of Scientific and Industrial Research.
Edward Victor Appleton moriguèt lo 21 d'abril de 1965 dins la vila de Edimborg.
Recèrca scientifica
[modificar | Modificar lo còdi]La postulacion de l'existéncia d'una cresta menaira en los limits superiors del atmosfèra, comportèt que Guglielmo Marconi atenguèsse metre en examen e realizar las siás primièras transmissions transatlanticas mejançant senhals que lor caliá èsser refractats per poder arribar a la siá destinacion.
Lo 1902 Oliver Heaviside e Arthur Edwin Kennelly prepausèron independentament l'existéncia d'una cresta menaira que rebatriá de senhals de ràdio. Mejançant las siás investigacions Appleton aviá observat que la fòrça dels senhals de ràdio d'un trasmeteire a determinada frequéncia amendrissián en recorrent una trajectòria de centenats de quilomètres o que malgrat la siá constància pendent lo jorn variavan pendent la nuèch. Aiçò lo condusiguèt a creire qu'èra possible que dos senhals de ràdio foguèsson recebuts, un en viatjant al cors de la tèrra, e l'autre rebatut per una capa a l'atmosfèra superiora. La variacion en la fòrça del senhal de ràdio total foguèt lo resultat del patron d'interferéncia dels dos senhals.
