Dàvid Grosclaude
(2014) | |
Biografia | |
---|---|
Neishença | 14 d'abril de 1958 (66 ans) Chinon |
President Institut d'Estudis Occitans | |
2001 – 2010 | |
Donadas personalas | |
Nacionalitat | Francesa |
Activitat | |
Profession | jornalista, òme politic |
Partit | Partit Occitan |
Pair | Miquèu Grosclaude |
Site web | david-grosclaude.com |
Dàvid Grosclaude (en francés David Grosclaude; Chinon, 14 d'abril de 1958) qu'ei un jornalista occitan de Bearn, un deus militants mei famós de l'occitanisme contemporanèu e un politician de la region de Nòva Aquitània.
Biografia
[modificar | Modificar lo còdi]Hilh de l'occitanista Miquèu Grosclaude, Dàvid que vadó dens l'ambient de l'occitanisme. Atau que participè a la creacion deus prumèrs programas de television en occitan de France 3. En 1983 qu'estó un deus pairs de Ràdio País. Que creè la SCOP de premsa Vistedit dens l'encastre de la quau desvolopè en 1994 lo setmanèr en occitan La Setmana, puish en 1995 la revista per mainatges Plumalhon e en 2000 la revista Papagai. Que hasó deu traductor d'Asterix en occitan. Qu'estó lo president de l'Institut d'Estudis Occitans de 2001 a 2010.
A la seguida de son eleccion a la Region Aquitània, abandonè lo son emplec a Vistedit e la presidéncia de l'IEO.
En novembre de 2015, es nomenat president de l’Ofici public de la lenga occitana. Se representa pas a las eleccions regionalas de 2015.
Engatjament politic
[modificar | Modificar lo còdi]En 1988 qu'estó un deus creators deu movement politic Entau País (uei desapareishut). En 2010 que's presentè a las eleccions regionaus coma cap de lista deu movement Europe Écologie Les Verts (dens l'encastre d'un acòrd entre EELV e lo Partit Occitan dont es membre) dens lo departament deus Pirenèus Atlantics. Que passè justet lo cap deus 10% e vengó doncas conselhèr regionau. Ad aqueth títol, es delegat a la politica linguistica en favor de las lengas basca e occitana au Conselh Regionau d'Aquitània.
Ligams extèrns
[modificar | Modificar lo còdi]- Bastir!
Precedit per
Felip Carbona
President de l'IEO
2001 - 2010Seguit per
Pèire Brechet