Cadonh

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Cadonh
Cadouin
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La façada de la glèisa abadiala.
Geografia fisica
Coordenadas 44° 48′ 41″ N, 0° 52′ 26″ E
Altituds
 · Mejana 		 
130 m
Geografia politica
Region ist Perigòrd Armas de Perigòrd
Estat Bandièra de França França
Region Novèla Aquitània
Departament Dordonha Armas del Departament de la Dordonha
Arrondiment Brageirac
Canton La Linda (Boisson de Cadonh avant 2015)
Intercom CC de las Bastidas Dordonha-Perigòrd
Comuna Lo Boisson de Cadonh
Geografia umana
Populacion
(2018) 		311 ab.
Autras informacions
Còde postal 24480
Còde INSEE de seccion 24072
Sit(s) toristic(s) abadiá
Divèrs comuna associada

Cadonh (Cadouin en francés) es una anciana comuna d'Occitània, dins la region istorica de Peiregòrd, administrada pel departament de Dordonha e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània. Es dempuèi 1974 una comuna associada de la comuna del Boisson de Cadonh.

Geografia[modificar | Modificar lo còdi]

Toponimia[modificar | Modificar lo còdi]

Las formas ancianas de Cadonh son Sylva Cadunium (lo bòsc, la selva de Cadonh), en 1155, de Cadunio, en 1201, Cadunio en 1215, Cadonh, al sègle XIII, Cadoynum (falsa latinizacion), al sègle XIV. L'interpretacion d'Hermann Gröhler, un nom d'òme germanic Haduwin, se basava sus la prononciacion francesa, [ka'dwɛn]. Dauzat, Tanet e Hordé, atal coma los Féniés explican lo nom per Catonius, nom gallés d'òme per Dauzat, nom latin segon Tanet e Hordé (drivat de Cato) amai los Féniés.[1][2],,[3] Xavier Delamarre òpta per *Catunios, atestat jos la fòrma grafica de Catunius; lo nom d'origina èra *Catunion.[4] Cadonh èra donc probablament una anciana granda propietat antica qu'aviá per mèstre Catonius o *Catunios.

  • Salas. Lo nom de Sala(s) ven del mot germanic e mai que mai francic saal (alemand Saal), « cramba , al sens de sala de recepcion d'un castèl », puèi « castèl » « residéncia senhorala fortificada ».[5],[6],[7]
  • La Salvetat. Lo nom, del latin salvitas, es totjorn d'origina medievala, e pus precisament dels sègles XI e XII. Las salvetats èran a l'Edat Mejana, en Occitània, de zònas de refugi creadas per la Glèisa catolica e delimitadas a l'entorn d'una glèisa. Garantissián lo drech d'asil, dins l'encastre de la Patz de Diu. Avián un ròtle de pòblament e de colonizacion de las tèrras verges. [8],[9]


Istòria[modificar | Modificar lo còdi]

Entre 1790 e 1794, Sales de Cadouin e La Salvetat (noms francés, donc probablament Salas de Cadonh e La Salvetat) fuguèron annexats a Cadonh. Dempuèi la Revolucion, la comuna èra capluòc del canton de Cadonh. Lo canton èra del dictricte de Belvés. A partir de 1801, la comuna èra de l'arrondiment de Brageirac[10]. Jamai una vila importanta, la comuna patiguèt dempuèi las annadas 1880 d'un despòblament continú, que lo desvolopament del Boisson, a 6 km, deguèt agreujar en captant las foncions comercialas. Lo primièr de genièr 1974, Cadonh, Palairac e, provisòriament, Urval se recampèron emb Lo Boisson e la comuna novèla venguèt Lo Boisson de Cadonh. Lo canton camgèt tanben de nom. En 2014, la comuna associada de Cadonh a 318 abitants, çò que mòstra que lo despòblament contunha, malgrat lo torisme.

Administracion[modificar | Modificar lo còdi]

Lista dels cònsols delegats successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2014 o abans 2026 [11] David Faugères    
         
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia[modificar | Modificar lo còdi]

modificar « persona »
 v · d · m  		Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): , totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
650 603 590 624 695 742 703 705 695

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
700 637 692 691 694 716 652 605 598

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
526 523 512 468 458 420 453 466 432

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
352
 348

Cercar
 Cercar
 Cercar
 Cercar
 Cercar
2009 2010
Cercar
 Cercar
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • Populacion : 311 (2018)

Luòcs e monuments[modificar | Modificar lo còdi]

  • Abadiá

Personalitats ligadas emb la comuna[modificar | Modificar lo còdi]

Veire tanben[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]

  1. ↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 129
  2. ↑ Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 75
  3. ↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 128
  4. ↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 109, 291 e 334
  5. ↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 580
  6. ↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 301
  7. ↑ Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 385 a Salles-de-Belvès
  8. ↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 640
  9. ↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 297
  10. ↑ http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=6525
  11. ↑ https://www.sudouest.fr/2020/05/31/dordogne-une-nouvelle-maire-au-buisson-de-cadouin-7527040-1980.php
Recuperada de « https://oc.wikipedia.org/w/index.php?title=Cadonh&oldid=2284575 »