Anfós Tavan

Retrach d'Anfós Tavan cap a la fin del sègle XIX

Anfós Tavan (en francés Alphonse Tavan; Castèunòu de Gadanha, 9 de març de 1833 – Castèunòu de Gadanha, 12 de mai de 1905), foguèt un escrivan occitan de Provença, un dels fondadors, e puèi majoral, del Felibritge.

Biografia

A Castèunòu de Gadanha, font amb a la cima lo bust en bronze d'Anfós Tavan

Anfós Tavan nasquèt dins una familha pagesa a Castèunòu de Gadanha en 1833. Aguèt una educacion pro limitada, la que recebèt a l'escòla comunala. Comencèt a trabalhar la tèrra jove mas malgrat aquò se botèt a compausar de poèmas. Sa poesia se faguèt remarcar e recebèt l'invitacion de son vesin Pau Giera per assistir a las amassadas que se fan amb un gropet de poètas provençals. Aital Tavan se trobèt èsser un dels creadors del Felibritge, lo 21 de mai de 1854 amb Josèp Romanilha, Frederic Mistral, Teodòr Aubanèu, Joan Brunet, Pau Giera e Ansèume Matieu. Tavan èra dels que foguèron sonats "felibres roges" e en octobre de 1870 demandèt a Mistral de se presentar a las eleccions per venir deputat a Marselha . Foguèt un membre actiu de l'Escòla de la Mar. Collaborèt a divèrsas revistas provençalas coma l’Armanac Provençau, Lo Gau, Lo Brusc o Lo Provençau e mai al jornal de Clovís Hugues, La Jeune République. Revirèt divèrsas poesias del poèta romanés Vasile Alecsandri.

Òbras

• Amors e plors (1876)
• Lei mascs (1897)
• Vida vidanta (1900)
• Obretas provençalas (1909)

Ligams extèrnes

• Amor e plors (en grafia mistralenca) a Gallica.fr