Polenta

La polenta es una farina de milh. Fòrça consomada dins lo nòrd d'Itàlia, lo Tecin, la Contéa de Nissa, la Savòia e la Corsega, la Bulgaria, la Romania e la Moldàvia, se présenta jos forma de còca o de farineta a basa de semola o de farina de milh.

Una mena de polenta est coneguda jos d'autres noms en Lengadòc jol nom de milhàs, en Gasconha jol nom de cruchada. E tanben Aïtí jol nom de milh molgut, o encara a La Reünion jol nom de maïs sosso.

Natura o cremosa, pòt èsser servida cauda, cuècha al bolh o al lach o encara en còca passadas a la padena.

Nom

Lo mot « polenta » èra ja conegut dels Romans, que designava un farineta d'òrdi. Se pòt ligat als autres mots latins puls (= farineta) et pollen (= flor de farina). Épicur se declarava satisfach « coma Jupitèr se li èra donat de polenta e d'aiga ».

Las basas de cerealas abans cosesons

Plat de polenta amb un fricòt de carchòfas.

Preparacion de la polenta

La semola es mai jauna, mai granulosa que la farina, mai blanca (Venèt). Pòt èssrt mai negra, a l'apondre de farina de blat negre (polenta taragna en Valtellina). La mòlta es variabla d'una region a l'autra. La consisténcia, mai o mens espessa, tanben.

En Corsega, se fa la « pulenda » es facha amb de farina de castanha e ten la forma d'un pan un pauc sucrat acompanhant los repais ivernals.

Las cosesons

S'utiliza una culhèra de fusta per evitar que la preparacion se prenga pendent la coseson, pro longa. Se pòt utilizar un ram que se levèt la rusca e se daissèt lo començament de 4 brancas. Lo pairòl de coire amb fons esferoïdal facil de rasclar es ideal. Una fasa al forn pauc correnta simplifièt l'obtencion corrècta de l'estat final. Tanben las olas de pression cambièran lo abituds.

L'industria alimentària vend uèi de polentas precuècha. Lo temps de coseson, sonque de cinc minutas a la temperatura de bolh atmosferic, es ara corrent.

Composicions finalas dels plats e tradicions devèrsas

Cada region a la sieuna preparacion. Dins la region de Bergam, la polenta es sovent rugosa, jauna, e acompanhada de saussissas o d'una calha asagat de son chuc (polenta a l'usei). En Venèt, la polenta es preparada d'avança amb de farina blanca, puèi talhada en rectangles e passat a la padena. Dins lo Macerat, la preparation es mai liquida. Al Trent, s'apond de formatge, a vegada de vianda o quitament de trufas.

Endacòm mai qu'Itàlia la polenta es sovent consomada dins sa forma tradicionala dins los repais dels vilatges del naut País Niçard e en Savòia. Cuècha a l'aiga, s'apond de burre, de formatge o de salsa de tomatas. Es lo cas tanben de la Val d'Aosta, que presenta dins aqueste sens mai d'aprochament amb las regions transalpinas limitròfas qu'amb lo rèste de l'Itàlia. En la Contéa de Nissa, es sovent manjada acompanhada de dòba per li fèstas de vilatges que si debanon durant l'invèrn.

Dins la region de l'anciana Transilvània (al país de Romània) e dins lps Carpats la version es cuècha al forn après lo bolh, amb un formatge especial de fesa e des lardons.

Apòrts nutricionals

Coma los autres aliments fach a basa de cerealas, aquesta semola de milh es subretot constituida de glucids complèxes assadolant (75 %), que se difusan de biais lent dins l'organisme. Per las vitamines, pòrta de vitaminas B, coma la vitamina B9.