Planta carnivòra
Lei plantas carnivòras son un ensemble de plantas capablas d'atraire, de capturar de presas e de leis assimilar per subvenir a una partida de sei besonhs nutritius. Vivon generalament dins de mitans paures (sanhas, tondras, etc.) e lei presas capturadas ofrisson un suplement que complèta una nutricion carbonada e una produccion de sucres assegurada per lei mecanismes classics de la fotosintèsi vegetala. De mai, lei plantas carnivòras forman pas un clade car lo carnivorisme es aparegut d'un biais independent dins mai d'un genre de plantas. Per aquela rason, lei lecas e lei mecanismes de digestion son fòrça divèrs.
Ecologia
[modificar | Modificar lo còdi]Lei plantas carnivòras se destrian per lor capacitat a atraire, capturar e digerir de presas. Una planta unicament capable de captura e de degradacion, sensa assimilacion dirècta de sei presas, es dicha « precarnivòra ». Lei plantas carnivòras forman pas un ensemble biologic unificat car lo regim carnivòr es aparegut sièis còps dins cinc òrdres diferents[1][2].
La màger part deis espècias conegudas vivon dins de regions tropicalas, mai d'especimens son estats observats dins totei lei biòmas a l'excepcion dei glaciers permanents. Lei plantas carnivòras terrèstras creisson dins de sòus paures, coma lei sanhas[3]. Lo carnivorisme es una adaptacion a aqueleis environaments e permet a aquelei plantas d'obtenir un suplement de nutriments. Lei presas capturadas varian segon la talha dei lecas. Lei pus pichonas son de protozoaris e lei pus importants son de molluscs e de vertebrats coma de tarentas ò de ratas. Pasmens, la màger part dei plantas capturan d'insèctes[4].
La captura es assegurada gràcias a de sistèmas per atraire lei presas (feromòna, colors, secrecion de sucres, etc.) e lei dirigir vèrs lei lecas. Lei lecas, generalament de fuelhas modificadas, son dichas activas quand un mecanisme activa la captura. Per exemple, lei maissèlas dei lecas de la dionèa se sarran se de peus sensitius son activats. Pòdon tanben èsser passivas. Dins aqueu cas, la planta deu atraire sa presa fins a un endrech onte podriá pas s'escapar. Leis urnas dei nepentes son un exemple classic de lecas d'aqueu tipe. Formadas de parets resquilhós, son emplidas d'aiga onte lei presas se negan. La digestion es assegurada per de sucs digestius secretats per la planta. Lei presas asseguran un complement d'azòt e de fosfòr a la planta. La nutricion carbonada e la produccion de sucres son asseguradas per lo mecanisme classic de la fotosintèsi vegetala. Lei capturas son pas necessàrias a la subrevida de la planta, mai li permèton d'obtenir un avantatge competitiu per colonizar son mitan.
Genres principaus de plantas carnivòras
[modificar | Modificar lo còdi]Annèxas
[modificar | Modificar lo còdi]Liames intèrnes
[modificar | Modificar lo còdi]Bibliografia
[modificar | Modificar lo còdi]- (fr) Marcel Lecoufle, Plantes carnivores, Éditions Artemis, 2006, 127 p.
Nòtas e referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ (en) V. Albert, S. Williams e M. Chase, « Carnivorous plants : phylogeny and structural evolution », Science, vol. 257, n° 5076, 11 de setembre de 1992, pp. 1491-1495.
- ↑ (en) Aaron M. Ellison e Nicholas J. Gotelli, « Energetics and the evolution of carnivorous plants—Darwin's ‘most wonderful plants in the world’ », Journal of Experimental Botany, vol. 60, n° 1, genier de 2009, pp. 19–42.
- ↑ (fr) Julien Perrot, « Plantes gourmandes Pourquoi croquer des insectes? », La Salamandre, aost e setembre de 1996, p. 22.
- ↑ Per aquela rason, d'autors parlan de plantas « insectivòras » en plaça de plantas carnivòras.