Iolanda Zúñiga

Iolanda Zúñiga (Vigo, 1975) ei musiciana e escrivana. S'a revelat es darrièrs ans coma ua des escrivanes en lengua galèga mès apreciades. Damb era ei arribada ua sòrta de narracion especiau que da ua perspetiva diferenta dera quotidianitat e hè qu'es liegidors viscan ua aventura passionanta sonque en tot observar eth sòn entoratge. Ei Prèmi Xerais de Roman. Hè partida deth grop musicau Murmel Bruxas, fòrça popular entre es mainatges de Galícia. A participat en diuersi concèrts e festivaus en fòrça endrets de Galícia, coma Espazos Sonoros e eth concèrt que se celebrèc ath Museo do Mar.

« Á música, ferramenta para a subsistencia e soporte conductor de vidas: vidas de quita e pon, vidas mínimas, secundarias, vidas que paren e esgotan, vidas post-it...

as nosas vidas »^[1] (Iolanda Zúñiga)

Era sua personalitat se ve reflectida ena sua òbra de manièra accentuada. Ei ua gojata d'esperit observador, ironic e somniador. Ditz que naishec propulsada pera fòrça centrifuga deth baby boom des anades setanta, qu'a realizat exercicis d'equilibrisme sus es vies d'un tramvia e a capturat sòmnis damb un caçaparpalhòles horadat. Descriu aguesta "fòrça centrifuga" com aqueres influéncies qu'an mercat era sua generacion: eth chicolate damb aueràs, era television e era luta sociau individuau.

Era escaduda li arribèc damb eth libre de relats Vidas post-it (2007), ua belòria dera narracion cuerta. Posteriorament publiquèc eth libre de poesia Amor amén (2008) e eth roman Periferia^[2], damb era quau siguec coronada damb eth Premio Xerais de Novela 2010. Periferia ei ua istòria sus era precària vida vidanta e era manca d'oportunitats as banlègues de São Paulo^[3].

Vidas post-it[modificar | Modificar lo còdi]

Vidas post-it son relats cuerti, concisi e velòci que neurissen un receptari de patacs ara vida. Post-it ei ua mèrca de papierets pegasolets entà escríuer pichones notetes e rebrembes. Atau madeish, Vidas post-it ei presentat coma un tablèu plen d'aguesti papierets crochetadi cada un damb istòries e situacions diferentes. Toti es relats son brigalhons de vides contemporanèes que tracten tota sòrta de tèmes sorjudi dera observacion, eth judici e era preocupacion. Ua darrièr era autra predominen es situacions dera vida vidanta, guidades per condiments universaus : era incomunicacion, era solitud, eth desamor, eth sèxe, era rotina, era violéncia, era melanconia, es drògues, era paur e d'autres misèries que preocupen, angoishen, e desesperen; tot condit damb era fugacitat, precision e brutalitat dera vida sense decorat. Tot amassa ei tractat d'ua faiçon briventa, ironica e humoristica. Era pròsa de Zúñiga ei atalentanta e aimantada, son eveniments rapids coma se siguessen tràilers de pellicules que dessenhen vides mercades peth naufragi personau e collectiu, fondamentat peth biais mès escur e brutau dera pròpria vida.

Òbres[modificar | Modificar lo còdi]

Vidas post-it (2007)
Amor amén (2008)
Periferia (2010)

Arremèrques[modificar | Modificar lo còdi]

↑ « Ara musica, utís entara subsistència e emparança conductora de vides : vides de méter e trèir, vides minimes, segondàries, vides qu'arturen e alassen, vides pòst-it... es nòstres vides »
↑ Premio Xerais de Novela 2010, article gessut ena publicacion Praza das Letras eth 13 de junhsèga de 2010 (galèc).
↑ Contra a soberbia, entrevista ara autora en jornau Galicia Hoxe eth 15 de junh de 2010 (galèc).