Solitud

D'unes individús se senton sols dins un grop ou una collectivitat.

La solitud (del latin solus significant « sol ») es l'estat, pontual o durable, mai o mens causit o subit, d'un individú qu’es engatjat dins cap rapòrt amb autrú.

D'unes autors parlan de solitud objectiva per distinguir aqueste estat del sentiment subjectiu associat a l'isolament social.

Vejatz tanben

Articles ligats

• Isolament
• Isolament social