Cianobacteria
Las Cianobacterias , dichas tanben Cyanobacteriota o Cyanophyta, son un embrancament de bacterias gram negativas autotroficas[1] capablas de produire d'energia per fotosintèsi oxigenica. Lo nom de "cyanobacteria" fa referéncia a sa color blava verda (cian) ,[2][3] a l'origina de son nom vernacular d'algas blavas,[4][5][6] e mai que coma procariòtas sián pas classadas scientificament dins las algas.
Las cianobacterias son probablament lo taxon pus nombrós qu'a existit sus Tèrra e los primièrs organismas coneguts per aver produch d'oxigèn,[7] que son apareguts al mitan de l'Arquean e e qu'an aparentament per origina l'aiga doça o un environament terrèstre..[8] Los sieus fotopigments pòdon absorbir las frequéncias rojas e blavas de l'espèctre de la lutz solara per separar las moleculas d'aigas en idrogèn e oxigèn. Los ions idrogèn reagisson amb lo dioxid de carbòni per produire de compausats organics complèxes coma los glucids (un processus conegut coma fixacion del carbòni), e l'oxigèn es delargat coma residú. En produire e delargar d'oxigèn de contunh durant de milons d'annadas, las cianobacterias foguèron capablas de convertir l'atmosfèra prebiotica anoxica de la Tèrra primitiva, en una atmosfèra oxidada amb d'oxigèn gasos liure (que aperabans seriá estat sul pic eliminat per despariers reductors), entrainant l'eveniment de la Granda Oxidacion e la formacion de la "Tèrra rovilhada" al començament del Proterozoïc,[9] que cambièt dramaticament la composicion de las formas de vida sus Tèrra.[10] L'adaptacion ulteriora dels primièrs organismes unicellulars per subreviure dins d'environaments oxigenats aviá menat probable a una endosimbiòsi entre anaerobis e aerobis, e doncas a l'evolucion dels eucariòtas durant lo Paleoproterozoïc.
Las cianobacterias utilizan de pigments fotosintetics coma divèrsas formas de clorofilla, de carotenoïdes, e de ficobilinas per convertir l'energia fotonica dins la lutz del solelh en energia quimica. A la diferéncia dels procariòtas eterotròfs, las cianobacterias an de membranas intèrnas. Aquestes son de sacs espotits nomenats tilacoïdes ont la fotosintèsi es realizada.[11][12] Los eucariòtas fotoautotròfs coma las algas rojas, las algas verdas e las plantas realizan la fotosintèsi dins d'organets clorofillians que se pensa qu'an lor ascendéncia dins las cianobacterias, aquerits fa gaire via l'endosimbiòsi. Aquestes cianobactèris endosimbionts dins los eucariòtas evolucionèron alara e se diferenciavan en organèls especializats coma los cloroplasts, los cromoplasts, los etioplasts e los leucoplasts, collectivament coneguts coma plasts.
Nòtas e referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ {{{title}}}. DOI:10.1016/j.plantsci.2007.12.004.
- ↑ Harper, Douglas. «cyan ». Online Etymology Dictionary.
- ↑ Modèl:LSJ.
- ↑ «Life History and Ecology of Cyanobacteria».
- ↑ «Taxonomy Browser – Cyanobacteria». NCBI:txid1117.
- ↑ Modèl:Cite encyclopedia
- ↑ (November 2023) {{{title}}}. DOI:10.1016/j.cub.2023.09.040.
- ↑ The Marine Microbiome: An Untapped Source of Biodiversity and Biotechnological Potential. ISBN 978-3319330006.
- ↑ Ecology of Cyanobacteria II: Their Diversity in Space and Time. ISBN 978-94-007-3855-3.
- ↑ «Bacteria».
- ↑ The Cyanobacteria: Molecular Biology, Genomics, and Evolution, p. 217–287. ISBN 978-1-904455-15-8.
- ↑ (February 2013) {{{title}}}. DOI:10.1074/jbc.M112.416933.
- (en) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en anglés intitolat « Cyanobacteria ».
