Sulfat
Un sulfat es un sal de l'acid sulfuric H2SO4. Se nomena ion sulfat l'anion SO2–42–4. Los sulfats fan partit dels polluents de l'aire e subretot dins los fenomèns d'esmòg.
Sulfats inorganics
[modificar | Modificar lo còdi]Los sulfats de potassi, d'amoni e de magnèsi son utilisats dins los engrais. Aqueles de Zinc, de manganès, de coire e de fèrre son utilizats en microfertilizacion, per corrigir las mancas dins aqueles elements.
Lo sulfat de coire es tanben un fongicid e un bactericid poderós utilizat en agricultura.
Lo sulfat ferrós a per formula FeSO4.7H2O. Aquel compausat se presenta jos la forma de cristams verd palle; es un sosproduch del fèrre de descapatge. Es utilizat coma mordent en tencha, coma reconstituent en medecina, e per la fabricacion de las tintas e dels pigments negre, roge, blau, verd o violet.
Lo sulfat de zinc es tanben destinat contra la proliferacion de las mossas e liquens.
Lo gip es un sulfat de calci.
Se los cal pas confondre amb los sulfits - venent de l'acid sulfurós -, utilizats entre autre en enologia.
Los sulfats de bari, d'estronci e de plomb son fòrça pauc solubles dins l'aiga. Mai d'un metòde analitics d'identificacion repausan sus aquela proprietat.
Lo sulfat de plomb insoluble es mai responsable de la diminucion de la capacitat d'una bateria al plomb.
En volcanologia los gases sulfatats correspondon a l’aerosol d’acid sulfuric (H2SO4) format pel contacte de l’aiga e de l’ion sulfat (SO4) dins l’atmosfèra. Representa un indicator important per d'impacte del volcanisme sul climat qu'influéncia l'albedo e donc lo clima.
Test d'identificacion al clorur de bari
[modificar | Modificar lo còdi]La preséncia d'ions sulfats dins una solucion es identificable per apond d'unas gotas d'una solucion de clorur de bari: se forma alara un precipitat blanc de sulfat de bari BaSO4(s)[1].
Sulfats organics
[modificar | Modificar lo còdi]De sulfats d'alquil coma lo sulfat de dimetil, son de fòrça bons agents alquilants, pauc cas mas toxics e ecotoxics.
Lo sulfat pòt èsser oxidat en peroxodisulfat (S2O82−).
Origina dels sulfats dins la nauta atmosfèra
[modificar | Modificar lo còdi]Mai de la mitat dels aerosols sulfatats se realiza dins los nívols e an l'impacte radiatiu considerat coma lo mai important pels sistèmas climatics terrèstres). Comprene aqueles fenomèns es important per comprene lo forçatge radiatiu e los riscs pausats pel cambiament climatic).
Dins los ans 2000 foguèt mostrat que l'oxidacion del dioxid de sofre gasoses es catalizada per de fèbles quantitat d'ions de metals de transicion naturels, que son naturalament presents en superfícia de las poscas particularas d'origina minerala (mas tanben presents dins de fums industrials); seriá quitament la via dominanta per la produccion de sulfat dins los nívols. Dins los cases de catalisi per de metals de transicion sus la posca minerala grossièra, los sulfats deurián aver una corta durada de vida (e alara pauc d'efièch climatic dirècte o indirècte). Aquó, a causa de l'aument de la liberacions de dioxid de sofre venent dels grands païses industrializats (Chine per ex.) poiriá explicar d'ecarts entre los modèls e la realitat observada e permetre de melhorar la modelizacion del forçatge radiatiu pels nívols[2].
Origina dels sulfats en causa dins los esmogs
[modificar | Modificar lo còdi]Los esmògs del siècle XX coma lo Grand esmòg de Londres avián per principala causa la combustion del carbon, que liberava de grandas quantitats de sofre formant d'acid sulfuric e dels sulfats.
Los esmògs contemporanèus (que al començement dels ans 2000 tocavan o menaçavan la santat de mai de 400 milions de personas en China du Nòrd ont son mai espectaculars) son mai rics en particulas finas e sovent associats a la brumas aivernalas. Los sulfats son sempre de compausants màgers de las particulas d'aquelas brumas finas e toxicas (quitament amb de tauses recòrd de 300 μg/m3 de sulfate mesurats en genièr de 2013 a Pquin).
Los modèls de pollucion de l'aire considevan alara que caliá d'oxidants fotoquimics per produire aqueles sulfats urbans. Mas pendent la fòrtas brumas d'ivèrn l'activitat fotoquimica es fòrça reducga, mas la produccion de sulfat e de microparticulas a partir de sulfats demora.
La font mancanta d'aqueles sulfats foguèt recentament (2016) explicat per la quimia de l'azòt reactiu dins los aerosols. Es l'aiga dels aerosols que servís de reactor; sos composants alcalins i prenon lo SO2, qu'es oxidat per un oxid d'azòt (l'NO2, per exemple eissit dels motors diesel e de las caudièras); lo sulfat atal format fa las tubas mai persistentas e toxicas. Aquel mecanisme es autoentretengut e tanben autoamplificat qu'es la masa d'aerosol aquós es granda, mai la produccion de sulfat aumenta vite, condusent a un aire mai polluit (que lo vent l'espandís pas)[3].
Articles connèxes
[modificar | Modificar lo còdi]Referéncia
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ https://web.archive.org/web/20170520021233/http://guy.chaumeton.pagesperso-orange.fr/documents/testions.htm#_Toc286856766
- ↑ Harris E & al. (2013), Enhanced Role of Transition Metal Ion Catalysis During In-Cloud Oxidation of SO2 ;Science 10 May 2013: Vol. 340, Issue 6133, p. 727-730 DOI: 10.1126/science.1230911
- ↑ Yafang Cheng & al. (2016), Reactive nitrogen chemistry in aerosol water as a source of sulfate during haze events in China ; Science Advances ; 21 décembre 2016: Vol.2, no , e1601530 DOI: 10.1126/sciadv.1601530 (résumé)