Vejatz lo contengut

Question dei soupres

Aqueste article es redigit en provençau.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
(Redirigit dempuèi Question dels sofres)

Retrach de Ferdinand II en 1844.

La Question dei soupres (var. question dels sofres) es una crisi diplomatica entre lo Reiaume Unit e lo Reiaume dei Doas Sicílias que se debanèt entre 1838 e 1840. Entraïnèt un embarg de la vila de Nàpols per una flòta britanica. L'enjòc dau conflicte èra lo contraròtle dau monopòli sus l'esplecha dau soupre sicilian que representava 80 % de la produccion mondiala.

Dins leis ans 1830, lo comèrci d'aqueu soupre èra gerit per un monopòli tengut per lei Britanics, en vertut d'una concession datant de 1816. Istoricament, lo soupre èra una matèria premiera estrategica necessària a la fabricacion de la pouvera negra. Pasmens, amb la Revolucion Industriala, la demanda aumentèt car l'acid sulfuric èra vengut una matèria demandada. Aquò entraïnèt una aumentacion dau pretz dau soupre. Pasmens, en causa dei règlas regissent la concession, lei finanças dau Reiaume dei Doas Sicílias beneficiavan gaire d'aquela evolucion[1]. En 1836, lo rèi Ferdinand II decidèt de revisar aquelei condicions. Fisèt ansin la produccion dau soupre sicilian a una companhiá marselhesa, la Taix Aycard que prepausava de crompar lo minerau a un pretz dos còps superior a aqueu pagat per lei Britanics[2].

Londres reagiguèt en considerant la decision dau rèi coma una violacion de l'acòrdi de 1816. Lord Palmerston menacèt ansin lo Reiaume dei Doas Sicílias d'una intervencion militara. Lo 14 d'abriu de 1840, una flòta britanica foguèt mandada dins la baia de Nàpols per organizar lo blocus dau pòrt e sasir de naviris sicilians. Ferdinand II ordonèt un embarg sus totei lei naviris britanics presents dins lei pòrts de son reiaume. Una mediacion francesa permetèt de defugir una guèrra dirècta. Pasmens, lei negocacions s'acabèron per una desfacha de Ferdinand II : lo contracte amb la Taix Aycard foguèt rompuda e lo Reiaume dei Doas Sicílias deguèt indemnisar lei pèrdas enregistradas per lei Britanics durant la crisi[3][4].

Liames intèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  • (en) J. Davis, « Palmerston and the Sicilian Sulphur Crisis of 1840: An Episode in the Imperialism of Free Trade », 1982, Risorgimento, vol. 1, n° 2, pp. 5-24.
  • (en) Miroslav Šedivý, The Decline of the Congress System: Metternich, Italy and European Diplomacy, Bloomsbury Publishing, 2018.
  • (en) Dennis W. Thomson, « Prelude to the Sulphur War of 1840: The Neapolitan Perspective », European History Quarterly, 1995, vol. 25, n° 2, pp. 163-180.

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. (en) Dennis W. Thomson, « Prelude to the Sulphur War of 1840: The Neapolitan Perspective », European History Quarterly, 1995, vol. 25, n° 2, pp. 163-180.
  2. (en) Miroslav Šedivý, The Decline of the Congress System: Metternich, Italy and European Diplomacy, Bloomsbury Publishing, 2018, p. 107.
  3. (it) Denis Mack Smith, Storia della Sicilia medioevale e moderna, Editori Laterza, 1976, pp. 512-513.
  4. (en) Travers Twiss, The Law of Nations Considered as Independent Political Communities, Oxford, Clarendon Press, 1863.