Placa nòrdamericana
La placa nordamericana es una placa tectonica de la litosfèra de la planeta Tèrra. Sa superfícia es de 1,36559 estereoradians.
Espandida
[modificar | Modificar lo còdi]
Cobrís:
- la majoritat de l'America del Nòrd levat la peninsula de Bassa Califòrnia e lo sud de la Califòrnia ;
- lo nòrd de l'America Centrala (Belize e Guatemala) ;
- lo golf de Mexic e las illas de Cuba, de las Bahamas, de las illas Turcas e Caïcas e de las Bermudas ;
- la mitat ouest de l'Atlantic Nòrd amb Groenlàndia e l'oèst d'Islàndia;
- las illas Aleutianas, la mar de Bering e lo tèrme oriental de Siberia ;
- la partida oèst de l'ocean Artic.
Autrecòps s'i ligavan la placa d'Okhotsk, ara considerada coma una placa d'esperela.
Frontièras
[modificar | Modificar lo còdi]Sas frontièras forman graireben un triangle.
A l'oèst, la placa nordamericana es subretot en contacte amb la placa pacifica. Lo long de las còstas dels Estats Units d'America e del Canadà, la frontièra amb la placa pacifica es une falha transformanta a pauc près NNO-SSE, ont i a la Falha de San Andreas en Califòrnia. Aquel contacte amb la placa pacifica es arrestat per dos sistèmas de fòssas de subduccion ont lo continent nordamerican acaba per far desaparéisser tres rèstes de la placa Farallon:
- Al sud, sus la còsta pacifica del Mexic, placa de las Cocos, e al nòrd la placa Rivera, qu'es separada per la fòssa centramericana ;
- Placa Juan de Fuca sus la còsta pacifica dels Estats de Washington e de Colómbia Britanica, amb la fòssa de las Cascadas.
Aquela frontièra amb la placa pacifica se corba enseguida seguent la fòssa de las Aleutianas sus la còsta sud de las illas Aleutianas, fins al tèrme amb la placa d'Okhotsk.
Al sud, la placa nordamericana es subretot en contacte amb la placa cariba, d'en primièr per un contacte continental de rift, puèi per una seriá de falhas transformantas oceanicas que seguís l'axe de las grandas Antilhas. Mai a l'èst aquel tèrme transformant intra en contacte amb la placa sudamericana, e se perlonga per una dorsala oceanica fins a la granda dorsala medioatlantica.
A l'èst, dins l'ocean Atlantic, la placa nordamericana es en contacte divergent per la dorsala medioatlantica d'en primièr amb la placa africana, puèi la placa eurasiatica ont se nota subretot la granda província ignèa qua forma l'Islàndia. Aquela dorsala se perlonga dins l'ocean Arctic per la dorsala de Gakkel, e s'acaba en Siberia per un rift totjorn divergent fins al jonhament amb la placa d'Okhotsk.
Fin finala, la placa nordamericana s'acaba a l'oèst sus sa limita amb la placa d'Okhotsk, qu'èra a vegada considerada coma fasent partida de la placa nordamericana. Aquela limita es d'en primièr formada per la fòssa de Kamtchatka, sua la còsta èst de la peninsula de Kamtchatka, e se perlonga en Siberia per una falha transformanta que rejonh la limita amb la placa eurasiatica.
Desplaçament
[modificar | Modificar lo còdi]Lo desplaçament de la placa nordamericana se fa cap a l'oèst e lo sudoèst a una velocitat de 1,15 centimètre per an o encara a una velocitat de rotacion de 0,7486° par milion d'anadas segon un pòl eulerian situat a 48°71' de latitud nòrd e 78°17' de longitud oèst (referencial: placa pacifica).
Soscompausants
[modificar | Modificar lo còdi]Pendent lo Jurassic, la placa Farallon gaireben desapareguèt per subduccion jos las placas americanas. Demora sonque las placas Juan de Fuca, de las Cocos e de Nazca coma rèstes d'aquela anciana placa tectonica. Vèrs la Califòrnia, la subduccion complèta de la placa Farallon realizèt la falha de San Andreas.
