Crisi deis euromissils
La crisi deis euromissils es una crisi diplomatica e militara qu'opausèt lo blòt de l'Oèst au blòt de l'Èst de 1979 a 1987. Foguèt entraïnada per lo perfeccionament dei missils nuclears de portada intermediària. D'efiech, a partir de 1977, l'intrada en servici dei missils sovietics SS-20 menacèt de rompre l'equilibri dei fòrças en Euròpa. Capables de tirar tres ogivas nuclearas sus tot lo continent, aquelei missils permetián en teoria de destrurre totei lei tropas europèas de l'OTAN en quauquei minutas. Òr, dins una tala situacion, una intervencion estatsunidenca dins un conflicte eventuau en Euròpa Occidentala veniá pauc probabla.
Lei SS-20 inquietèron donc lei país europèus de l'aliança atlantica. En respònsa, leis Estatsunidencs decidèron de desplegar de missils Pershing-2 e BGM-109 G, egalament de missils nuclears de portada intermediària, en Alemanha, en Itàlia, en Benelux e au Reiaume Unit. De negociacions comencèron entre lei dos blòts en 1981 mai foguèron arrestadas en 1983 amb l'intrada en servici dei premiers missils de portada intermediària estatsunidencs en Euròpa. Aquò entraïnèt de tensions importantas entre lei dos blòts car aquelei missils èran capables de destrurre une partida significativa dei fòrças sovieticas e plusors manifestacions pacifistas foguèron organizadas durant periòde. Una solucion diplomatica foguèt finalament trobada en 1987. Formalizada dins lo Tractat sus lei fòrças nuclearas de portada intermediària, signat lo 8 de decembre de 1987, ordonèt la destruccion de totei lei missils estatsunidencs e sovietics d'una portada compresa entre 500 e 5 500 km.
Liames intèrnes
[modificar | Modificar lo còdi]Bibliografia
[modificar | Modificar lo còdi]- (fr) Pierre Milza, « Les mouvements pacifistes et les guerres froides depuis 1947 », Les Internationales et le problème de la guerre au XXe siècle. Actes du colloque de Rome (22-24 novembre 1984), Roma, École Française de Rome, 1987, pp. 265-283.