Alemands de Vòlga

Lu Alemands de Vòlga son lu descendents de colons alemands invitats en Russia per l'emperairitz Catarina II (1762-1796). Foguèron installats pròche dei corrents d’aiga de la region de Vòlga e dei ribas de la mar Caspiana. Gardèron la sieua cultura, li sieui tradicions, la sieua lenga e li sieui religions (luteranisme, calvinisme, mennonisme e catolicisme). A partir dau sègle XIX, comencèron d'emigrar en Amèrica dau Nòrd e en Argentina. Après la Revolucion Russa, lu Alemands demorats en Russia obtenguèron la creacion d'un territòri autonòm que foguèt transformat en republica socialista sovietica autonòma lo 24 de febrier dau 1924. Totun, durant la Segonda Guèrra Mondiala, foguèron desportats en Asia Centrala car Estalin s'inquietava d'un traïment en favor de l'Alemanha nazi. Lu subrevivents foguèron reabilitats en lo 1964, mas non posquèron s'entornar dins li sieui tèrras. La màger part dei descendents dei Alemands de Vòlga quitèron donc l'espaci sovietic après la disparicion de l'URSS. Pasmens, quauqui minoritats son totjorn presenti en Cazacstan (dont representan 2 % de la populacion totala), en Ozbequistan e en Quirguizstan.

Ligams intèrnes

• Catarina II.
• Vòlga.

Bibliografia

• Jean-François Bourret, Les Allemands de la Volga: histoire culturelle d'une minorité, 1763-1941, Presses universitaires de Lyon, Éd. du CNRS, 1986.