Yasunari Kawabata
 | |
| Profession: | Poèta / Escrivan |
|---|---|
| País: |  Japon
|
| Data de naissença: | 11 de junh de 1899 |
| Luòc de naissença: | Osaka, Japon |
| Data de decès: | 16 d'abril de 1972 |
| Luòc de decès: | Zushi, Japon |
Yasunari Kawabata, (en japonés: 川端 康成, Kawabata Yasunari segon l'us japonés pels noms pichons e d'ostal), (n. en 1899, m.1972) foguèt un escrivan japonés. Recebèt lo Prèmi Nobel de Literatura en 1968.
La Vida
[modificar | Modificar lo còdi]
Nascut a Osaka l'11 de junh de 1899, mudèt a Tòquio en 1917 per lai començar d'unes estudis de literatura anglesa a l'Universitat de la capitala nipona mas n'acabèt fin finala per seguir d'estudis de literatura japonesa que ne sortiguèt diplomat en 1924. Se suicidèt al gas lo 16 d'abril de 1972 a Kamakura. La rason mai probabla es que ne veniá d'aprene qu'èra tocat per la malautiá de Parkinson amai que lo siu grand amic Yukio Mishima veniá de cometre lo seppuku, çò es lo suicidi ritual e tradicional japonés.
L'Òbra literària
[modificar | Modificar lo còdi]Comencèt d'escriure subre d'ora, tre las sias primièras annadas d'universitat, en tot se far ambe de còlas d'intellectuals joves dins la revista Shinjicho, çò es literalament «la tendéncia nòva del pensar». Collaborèt tanben a la revista Bungei-Jidai, «Epòca de l'Art Literari», una publicacion d'escrivans afogats e flamenòus promotors de l'estil literari sonat per eles Shinkankaku-ha, «l'escòla nòva de las sensacions». En 1968, ne foguèt fin finala guerdonat per la jurada del Prèmi Nobel per, çò diguèron, «lo siu mestritge narratiu qu'exprimís amb una sensibilitat màger la quita esséncia de l'èime e l'arma japoneses». Ne venguèt atal lo primièr escrivan del País del Solelh Levant a recebre lo Prèmi Nobel de Literatura.
Òbras màgers
[modificar | Modificar lo còdi]
- 1926: Izu no Odoriko, "La Dançaira d'Izu"
- 1935: Yukiguni, "País de Nèu"
- 1949: Senbazuru, "Milanta Aucèls"
- 1951: Meijin, "Lo Mèstre de Gò"
- 1949-1954: Yama no Oto, "Lo Son dins la Montanha"
- 1954: Mizuumi, "Lo Lac""
- 1961: Nemureru Bijo, "L'Ostal de las Bèlas Adormidas"... ont d'òmes vièlhs venon dormir ran de joventas subrepolidas sens pas cap las tocar mas subretot amor de tot o se perpensar de la vida e del temps que fusa amai d'Amor tot!!!
- 1962: Koto Kyoto, o "La Capitala Anciana"
- 1964 Utsukushisa to Kanashimi to, "Belesa e Tristor"
Bibliografia
[modificar | Modificar lo còdi]
