Vièlh anglés
| Anglosaxon o Vièlh Anglés | |
 | |
| Locutors | lenga anciana - 0 |
|---|---|
| Tipologia | Flexionala |
| Familha lingüistica | Anglosaxon o Vièlh Anglés |
| Còdis de lenga | |
| ISO 639‐2 | ang (en) |
| ISO 639‐3 | ang (en) |
| ISO 639-6 | ango (en) |
L'anglosaxon (var. anglosaisson) o vièlh anglés (Ænglisc, Anglisc, Englisc, prononciat coma [ˈæŋɡliʃ]) es la primièra fasa de desvolopament de la lenga anglesa. L'anglosaxon se parlava en Anglatèrra e al sud d'Escòcia entre los sègles VIII e XI. L'invasion normanda d'Anglatèrra per Guilhèm lo Conquistaire, en 1066, marca simbolicament la fin progressiva de l'anglosaxon e lo passatge a l'anglés mejan.
