Vescomtat de Menèrba

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Escut de Menèrba

Lo Vescomtat de Menèrba foguèt un vescomtat d'Occitània , qu'èra una dependéncia feudala del vescomtat de Narbona. Son centre foguèt lo castèl de Menèrba situat a la confluéncia dels rius de Cessa e Brian. En 854 ja es mencionat un vescomte dels comtes de Narbona en Menerbés, nomenat Berard. En 873 un comte nomenat Isembert (a Narbona governavan Francon I e Alaric), deleguèt un certan Salomon per agir dins un jutjament (o cal pas confondre amb Salomon comte de Cerdanha). Cap a 990 lo vescomtat prenguèt forma coma delegacion dels vescomtes de Narbona e pauc après Guilhèm I, filh del vescomte Raimon, apareguèt coma vescomte. Comencèt una dinastia vescomtala pròpria e ereditària que continuèt son filh Raimon e après lo filh d'aqueste, Bernat. Aqueste se maridèt amb Agnès, e a sa mòrt cap a 1125 daissèt dos filhs nomenats Ponç e Guilhèm. Se pensa que lo primièr foguèt lo vescomte titular mas visquèt fòrça annadas a la cort castelhana amb lo rei Anfós VII de Castelha ont serà conegut coma Rodrigo González de Lara, e mai tard a la cort de Ferran II de Leon (1140-1161) ont recebèt la senhoriá de Sandoval e foguèt a mai governador de Leon e pòrta estendard del rei; se maridèt amb Estefania d'Urgèl veusa de Fernando Garcíez, e daissèt pas de succession. Guilhèm, lo seu fraire, recebèt en 1125 la senhoriá d'Olargues e a partir de 1135 almens regiguèt lo vescomtat que deviá eretar a la mòrt del seu fraire; se maridèt amb Garsenda e moriguèt en 1166. Daissèt un filh anomenat Ponç (I d'Olargues) que governèt la senhoriá d'Olargues e benlèu lo vescomtat. Lo seu filh Ponç II d'Olargues lo seguirà e après lo filh d'aqueste Guilhèm Bernat. A Menèrba son mencionats Guilhèm III e Guilhèm IV. En 1210 Simon de Montfòrt assetgèt lo castèl de Menèrba, que conqueriguèt lo 22 de julh, cremèt vius 150 catars, e pauc après confisquèt lo vescomtat. Guilhèm IV se faguèt cavalièr espitalièr en 1215 mas tardèt pas de se revoltar, aligat amb Raimon VII de Tolosa, fins a sa mòrt en 1219 e lo vescomtat passèt als Trencavel vescomtes de Besièrs e Carcassona. Guilhèm V, lo seu filh, participèt a la rebellion dels Trencavels en 1240 e après anèt amb lo rei de França Sant Loís en Tèrra Santa.

Lista dels vescomtes de Menèrba[modificar | Modificar lo còdi]

  • Guilhèm I 991-1045
  • Raimon (filh) 1045-1098
  • Bernat (filh) 1098-1125
  • Ponç I (filh) 1125-1161
  • Guilhèm II (fraire) 1161-1166
  • Ponç II d'Olargues (filh) 1166- ?
  • Guilhèm III ?-?
  • Guilhèm IV ?-1210
  • Simon de Montfòrt 1210
  • a Carcassona-Besièrs