Terraformacion
La terraformacion es un tèma classic de la sciéncia-ficcion, popularizat per l'autor estatsunian Jack Williamson[1]. Es una sciéncia qu'estudia la transformacion de l'environament natural d'una planeta, d'un satellit natural o d'un autre còs celest, per lo far abitable reünissent las condicions d'una vida de tipe terrestre.
L'accion primièra per capitar es la modificacion o la creacion d'una atmosfèra de composicion pròche d'aquela de la Tèrra, compausanta màger del desvelopament de la vida. Tanben se dich d'ingenheria planetària se l'objectiu es pas de far ressemblar la planèta en question a la Tèrra.
Cada candidat a la terraformacion presenta de condicions que li son pròprias, fasent lo procediment especific per cadun d'eles. Los principals estudis menats tractan de la planeta Mart. D'autres concernisson Vènus, Euròpa (satellit de Jupitèr) e Titan (satellit de Saturne), veire d'autres còs, mas las condicions semblan fòrça mai dificilas a modificar.
De la ficcion cap a la sciéncia[modificar | Modificar lo còdi]
Pauc a pauc, los scientifics s'interessèron a la terraformacion, per començar per l'american Carl Sagan que prepausèt de terraformar Vènus en 1961, amb d'algas injectadas dins son atmosfèra. L'environament venusian es pasment pro infernal, amb una temperatura de quasi 460°C. Aquelas condicions son ligadas a la preséncia de dioxid de carbòni (CO2) e de vapor d'aiga, dos gases d'efièch de sèrra.
Las algas deurian generar de dioxigèn per fotosintèsi e de carbòni mineral se decompausant. La bassa del taus de CO2 provocariá alara lo refregiment e la condensacion de la vapor d'aiga. Mas, lo carbòni a tendéncia a tornar formar del CO2 jos fòrta temperatura; l'objectiu sembla donc pas accessible.
En seguida d'aquel primièr desvelopament, la terraformacion s'impausèt pauc a pauc coma una veradièra possibilitat e ara la terraformacion de Mart es un subjècte seriosament envisatjat per fòrça scientifics.
Mart[modificar | Modificar lo còdi]
Los imatges evocats per Mart son aqueles d'una planeta roja, seca, rocasuda… e subretot sens vida (s'es pas encara descobèrta). Pasmens, s'i pòt veire a vegadas de vals d'aparéncia limadas e la recercas in situ semblan indicar la preséncia d'ancians fluvis e d'ancianas mars. Mas si l'aiga, element essencial a la vida tal coma la coneissem, rajèt sus Mart, ont se trapa ara e se la pòt far resorgir? Son la questions principalas qu'animan los debats al subjècte de la terraformacion de la planeta. L'objectiu es donc de tornar balhar a Mart mitan qu'aurá perdut e apondre lo necessari per l'Òme.
Estat dels luòcs[modificar | Modificar lo còdi]
Mart possèda de punts comuns amb la Tèrra. Sa velocitat de rotacion, l'inclinason de son orbita o l'aspècte de sa superfícia dona de païsatges modelats per las sasons remembran aqueles de la Tèrra. Lo sol (regolit) martian es compausat de fòrça oxids (SiO2 a 45 % e Fe2O3 a 15 % gaireben). Pasmens lo clima actual es pas gaire favorable: a causa de son alunhament del solelh, la temperatura mejana es a l'entorn de −60 °C e la pression atmosferica es 160 còps mendre a aquela de la Tèrra. Mai, Mart a una gravitat equivalenta a quasi un tèrç d'aquela de la Tèrra: una gravitat tan flaca provocariá a meja, tèrme moyen un aflaquiment e una pèrda de contraòtle musculars. Sola una activitat fisica importanta permetriá d'evitar aquela atrofia. En l'abséncia de camp magnetic e d'una atmosfèra consistenta, la superfícia de Mart es de contunh bombardada per de rais cosmics e ultraviolets qu'an un efièch letal sur l'òme a cort/mejan tèrme. Lo regolita martian es fin e abrasiu auriá d'efièchs plan nefasts sus la fisiologia umana.
Vènus[modificar | Modificar lo còdi]
Lo principal obstacle a la Terraformacion de Vènus es sa temperatura de superfícia podent passar 480 °C. La pression i es 90 còps mai d'aquela de la Tèrra, e es cobèrta de nívols d'acid sulfuric. Vènus fa pasmens gaireben leo mèsme diamètre que la Tèrra.
Mermar la temperatura[modificar | Modificar lo còdi]
Doas dralhas son exploradas per mermar la temperatura a la superícia de Vènus:
- mermar lo rai solar, o fasent d'ombra[2], o aumentant l'albedo ;
- mermar l'efièt de sèrra.
Mermar la pression atmosferica[modificar | Modificar lo còdi]
Expulsar de gas fòra de la planeta sembla fòrça dificil. La solucion melhora seriá de transformar lo gas en compausat solids o liquids. De metòdes son envisatjables: o enviant de posca de magnèsi o de calci (que se pairiá levar de Mercuri), çò que menariá a la formacion de carbonats, o injectant d'idrogèn que manariá a la produccion de grafit e d'aiga amb la reaccion de Bosch. Una autra solucion seriá d'introduire d'organismes vivents, coma de bactèris extremofilas, mas se la temperatura al sol demra la mèsa, la matèria organica tornariá sul còp en gas carbonic. Transformar una quantitat importanta de gas carbonic en carbòni e aiga coma explica mai naut permetriá a aqueles organismes de subreviure en nauta atmosfèra e de far créisser lo taus d'oxigèn a una velocitat onorabla.
De ciutats flotantas dins los nívols[modificar | Modificar lo còdi]
Una idèa originala per permetre una colonizacion aviada de Vènus, prepausada per Geoffrey A. Landis, es de far flotar d'immenses sacs de gas a uns 50 km d'altitud, a condicion que los quita sacs resistiscan a la pluèjas d'acid sulfuric frequentas a aquela altitud, ont la pression atmosferica e la temperatura son pròches de las condicions terrestres. Se poiriá bastir de vilas a l'interior dels sacs, que flotarián sus l'atmosfèra densa de Vènus coma de montgolfièras. Lo gas a l'interieur seriá una mescla respirabla.
Autras modificacions possiblas[modificar | Modificar lo còdi]
La rotacion de Vènus es fòrça lenta, alara un jorn venusian dura quasi un an. Accelerar la rotacion demandariá tròp d'energia, mas un sistèma de miralhs en rotacion poirian realizar de successions de jorns de nuèchs mai abitualas pels Terrians.
Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]
- (fr)revue Bifrost no 35, La terraformation par Roland Lehoucq.
- (fr)revue : Au frontières de la science # 4
Notas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ Jack Williamson utilisèt lo primièr aquel tèrme dins sa novèla Collision Orbit publicat en 1942 dins la revista Astounding Science Fiction.
- ↑ (en) Robert Zubrin, Entering Space : Creating a Spacefaring Civilization, (presentacion en linha), ?
Vejatz tanben[modificar | Modificar lo còdi]
Articles connèxes[modificar | Modificar lo còdi]
- Colonizacion de l'espaci
- La pantropia, qu'es lo principi invers de la terraformacion: adaptar l'èsser uman a l'environament local.