Svante Arrhenius

Svante August Arrhenius
Naissença	19 de febrièr de 1859 Vik, Suècia
Mòrt	2 d'octobre de 1927 Estocòlme, Suècia
País d'origina	Suècia
Distincions	Prèmi Nobel de Quimia en 1903

Svante August Arrhenius (n. en 1859, m.1927) foguèt un quimista suedés. Recebèt lo Prèmi Nobel de Quimia en 1903, pels servicis extraordinaris renduts a l'avançament de la quimia per sa teoria de la dissociacion dels electrolits.

Es conegut per aver formulat en 1889 la lei d'Arrhenius que descrit la variacion de la velocitat d'una reaccion quimica en foncion de la temperatura, e per èstre lo pionièr de l'estudi de l'efeit de l'aumentacion del dioxid de carbòni dins l'atmosfèra sus lo clima e sus l'efièt de sèrra.

Biografia

Nasquèt lo 19 de febrièr de 1859 dins la vila suedesa de Vik, situada dins lo comtat de Uppland. Estudièt a la Catedral School d'Upsala, quand la siá familha se transportèt dins aquela vila dempuèi Vik, en assistint a l'universitat d'aquela meteissa vila quand aviá 17 ans. Insatisfach dels estudis de fisica d'aquela universitat se transportèt a la Universitat de Estocòlme.

Impartiguèt de classas de fisica a l'escòla Tecnica Superiora d'aquela universitat entre 1891 e 1895, en atenhent la cadièra de fisica aquel an. L'an 1904 abandonèt lo sieu prètzfach d'ensenhament per passar a dirigir lo 1905 l'Institut Nobel de Quimia Fisica, carga qu'ocupèt fins lo 1927. L'an 1909 foguèt nomenat membre de la delegacion estrangièra de la Royal Society de Londres.

Moriguèt dins la vila de Estocòlme lo 2 d'octòbre de 1927.