Kurt Wüthrich
Kurt Wüthrich | |
Naissença | 4 d'octobre de 1938 Aaberg, Soïssa |
---|---|
País d'origina | Soïssa |
Distincions | Prèmi Nobel de Quimia en 2002 |
modificar |
Kurt Wüthrich (n. en 1938) es un quimista soís. A recebut lo Prèmi Nobel de Quimia en 2002 per son trabalh sus l'aplicacion de la RMN a la biologia estructurala.
Biografia
[modificar | Modificar lo còdi]Nasquèt lo 4 d'octobre de 1938 a Aaberg, vila situada dins lo canton de Bèrna. Estudièt quimia, fisica e matematicas a l'Universitat de Bèrna, e l'an 1964 realizèt lo doctorat en quimia a l'Universitat de Basilèa
Entre 1965 e 1967 agrandiguèt los sieus estudis a l'Universitat de Berkeley als Estats Units, e posteriorament als Laboratòris Bell de Nòva Jersei fins en 1969. Aquel an tornèt en Soïssa e acceptèt la carga de professor de biofisica a l'Escòla Politecnica Federala de Zuric.
Recèrca scientifica
[modificar | Modificar lo còdi]Durant los sieus estudis la siá recèrca versèt sus la ressonància paramagnètica electronica aital coma la catalisi sus compostos de coire. Pendent lo sieu sojorn a Berkeley comencèt a trabalhar amb l'espectroscopia de la ressonància magnetica nucleara (RMN) per estudiar l'idrataccion dels complèxes metalics, en estudiant posteriorament pendent lo sieu sojorn als Laboratòris Bell l'estructura e la dinamica de las proteïnas.
Quand retornèt a Soïssa inicièt las siás collaboracions amb Richard R. Ernst Per desvolopar los primièrs doas experiéncias de RMN dimensionals, e establiguèt efièch nuclear de Overhauser coma manièra convenenta de mesurar de distàncias dins de las proteïnas.
L'an 2002 foguèt premiat amb la mitat del Prèmi Nobel de Quimia, del temps que l'autra mitat del prèmi foguèt pel quimic nòrd-american John Fenn e lo japonés Koichi Tanaka. Los tres quimics foguèron premiats pel desvolopament de metòdes d'identificacion e d'analisi estructurala de macromolèculas biologicas, se plan Wüthrich foguèt especialament premiat pel desvolopament del espectroscopia de ressonància magnetica nucleara per determinar l'estructura tridimensional de macromolècules biologicas en una solucion.