Savaric de Mauleon

Seneschau de Peitau
	modificar

Savaric de Mauleon
	;
Nom	(fr) Savary Ier de Mauléon
Biografia
Naissença	1173 ; Mauleon
Mòrt	29 de julhet de 1233 (Gregorian) (59/60 ans)
Seneschau de Peitau
	modificar
Donadas personalas
Activitat
Profession	Trobador, poèta e compositor
Movement	Musica medievala
Carrièra militara
Reng	cavalièr
Conflicte	Cinquena Crosada
Descendéncia	Marquise de Mauléon (en) , Alix de Mauléon, Dame de Mauléon, de Talmont et de Benon (en)

Pels articles omonims, vejatz Savaric e Mauleon.

Aqueste article es un esbòs de biografia; lo cal completar. Podètz ajudar la Wikipèdia e partejar vòstras coneissenças en lo modificant.

Savaric de Mauleon (Savari de Mau-Leoun en nòrma mistralenca)^[1] fuguet un nòble, guerrier, e trobador peitavin.^{[nt 1]}

Important senhor de Bas Peitau au segle XIII, servís successivament e alternativament los reis d'Anglaterra e los de França, dins un contexte marcat per lo conflicte dinastic entre Capecians e Plantagenèsts.

Familha

Savaric, probablament nascut a l'entorn de 1180^[2], es lo filh de Raol II de Mauleon, senhor de La Rochela e de Re, e d'Aliç Chabòt, dama de Re per son maridatge

Biografia

Domeni peitavin

La familha de Mauleon es a la testa d'una poderosa baroniá dins Peitau, dins l'Empèri Plantagenèst.

Raol II o III, paire de Savaric de Mauleon, auriá succedit a son pròpi paire Eble de Mauleon en 1180. Son domeni, sens dobte amputat de la senhoriá de Talmont — possedida per los sobeirans de la ostau de Plantagenèst e ducs d'Aquitània, s'estend sus una granda part de la partida occidentala de Peitau notadament sus los feus de Mauleon e de Fontenay.

Acompanhant Richard Còr de Leon pendent la tresena crosada, lo fideu Raol obten la jauvissença de terras a son retorn de Terra santa. En efiech, un tractat dau Modèl:Data- de Joan sens Terra li atribuís lo chasteu de Talmont, lo de Benon (Aunís), lo Talmondés, les Moutiers, Curzon e l'isla de Re; en eschamge, los Mauleon s'engatjan a renonciar a lors dreches sus La Rochela^[3].

En rason d'un drech de viatge (o de retorn) pròpi au Bas Peitau, l'oncle de Savaric, Guilhem, succeda a son fraire Raol III a la mòrt d'aqueste darrier, en 1200. Pasmens, Savaric possedís de feus concentrats sus Aunís e Sentonja, entre Angoulins, Benon, Chastelalhon e l'isla de Re^[4]. A la mòrt de Guilhem, lo Modèl:Data-, la poténcia territoriala de Savaric es au mens doblada ; sas possessions s'espandisson sus tota la faciada Atlantica entre Chastelalhon e Olona. Eretant non solament de son oncle a Talmont, Mauleon, Fontanet, Sent Micheu en l'Erm, los Mostiers (Moutiers ?), dins Olonés e lo Talmondés, Savaric de Mauleon, per sa femna Belle-Assez, es mestre de Pouzauges, Chantamerle (a Moutiers ?) e Pareds^[5].

En 1218, en Re, Savaric atribuís aus religiós de la chapela de Sent Nicolau de la Chauma lo drech d'erigir un vilatge ont seràn acculhits d'òmes estrangiers a son domeni. Aquelas terras et drechs concedits son a l'origina de la fondacion daus Sables d'Olona^[6].

Marin e pirata redobtat, a la teste d'una flòta importanta, possedís los pòrts e fortalesas de l'Aigulhon, dau Port-la-Claye, de Sent Micheu en l'Erm e de Talmont^[7].

Posteritat

Savaric de Mauleon prèsta son nom a de rotas de Chastelalhon, Sent Martin de Re e a Fontanet lo Comte aitau coma a una androna de Talmont-Sent Ilari.

Aus Sables-d'Olonne, un establiment escolar generau e tecnologic, subrenommat lo "lycée Bleu" ("liceu blau"), es denommat Lycée Savary de Mauléon en son onor.

Illustracions de Savaric de Mauleon
Chansonnier provençal (sègle XIII).
Recueil des poésies des troubadours, contenant leurs vies (sègle XIII).
Le Costume au Moyen Âge, d’après les sceaux (1880).

Fonts

Nòtas

↑ A l'Atge Mejan, una part de Peitau e Sentonge parlava occitan ancian, mas lo nòrd-oest (inclusent Mauleon) era probablament de lenga d'oïl a l'epòca.

Referéncias

(ca) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en catalan intitolat « Savaric de Mauleon ».

(fr) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en francés intitolat « Savary de Mauléon ».

↑ Mistral, Frederic (1878–1886). Lou Tresor dóu Felibrige (TDF). Rafèla d'Arle: Cultura Provençala e Meridionala.
↑ Martin AURELL (2017) La bataille de La Roche-aux-Moines (en francés) (Comptes rendus des séances de l’Académie des Inscriptions et Belles-Lettres).
↑ Ledain 1892, p. 5-6.
↑ Error de citacion : Balisa <ref> incorrècta ; pas de tèxte per las referéncias nomenadas Ledain p8/9.
↑ Ledain 1892, p. 22.
↑ Ledain 1892, p. 26-27.
↑ Ledain 1892, p. 20.