Ramon Berenguièr III de Barcelona
Ramon [1]Berenguièr III lo Grand (en catalan: Ramon Berenguer III el Gran; Rodés, 11 de novembre de 1082 - Barcelona, 23 de genièr de 1131) èra un sobeiran catalanoccitan que foguèt Comte de Barcelona e Girona (1097-1131), Comte d'Osona (1097-1107 e 1111-1131), Comte de Provença (1113-1131) e Comte de Cerdanha (1118-1131). Sa devisa latina èra: Raimundus, Dei gratia Barchinonensis et Hispaniarum marchio, Bisuldunensium et Provincie comes.
Biografia
[modificar | Modificar lo còdi]Antecedents
[modificar | Modificar lo còdi]Ramon Berenguièr III nasquèt en 1082 a Rodés, filh del comte de Barcelona Ramon Berenguièr II Cap d'Estopes e de sa molhèr Mafalda de Pulla-Calàbria, que li succediguèt al tron comtal de Barcelona.
L'assassinat de son paire pauc de temps après sa naissença causèt una granda emocion, aprofechada a l'exterior pel vescomte de Besièrs, Bernat Aton. Aqueste prenguèt aital la Ciutat de Carcassona e Rasés, mentre qu'a l'interior se produsissián divisions e afrontaments que s'acabèron en 1086, quand lo seu oncle Berenguièr Ramon II lo Fratricida, considerat instigador de l'assassinat, acceptèt la tutèla del nebot e lo compromés de l'associar al govèrn. Amb la partença del seu oncle cap a Tèrra Santa, vèrs 1097, comencèt a poder regnar tot solet.
Politica sarrasina
[modificar | Modificar lo còdi]Sas relacions amb los sarrasins, qu'en aquel temps ocupavan una part importanta de la peninsula iberica foguèron plan conflictivas. Ramon voliá espandir son territòri cap al sud e decidiguèt doncas d'atacar Tortosa en 1095 e puèi Amposta en 1097 mas fracassèt.
Aqueste interès cap al sud lo portèt a se maridar amb la filha del Cid, Maria Rodrigo de Vivar. Pensava aital poder senhorejar tot lo litoral valencian, mas los almoravits intervenguèron e o faguèron tot tombar.
Nòtas
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ Las formas Ramond e Raimon son tanben possiblas en occitan