Portal:Crosadas/Albigeses

Vèrs 1165, lo comte Raimon V de Tolosa s'inquieta de la progression del catarisme. I a plan qualques temptativas de luchar contra l'eretgia, d'unas armadas, mas que balha pas de resultats. A la debuta del sègle XIII la glèisa decidís de reagir fèrmament, e envia Pèire de Castèlnòu per obtenir lo sosten del comte Raimon VI de Tolosa. Aqueste esita a sostenir lo combat, crenhent una guèrra civila dins sos Estats, e es escomenjat. Après lo murtre de Pèire de Castèlnòu, lo papa Innocenci III crida los senhors del Nòrd de França a la crosada contra los catars, egalament nommats los albigeses.

Raimon VI, malgrat qu'escomenjat, s'es raliat a la crosada per protegir sas tèrras e aquesta, menada pel legat Arnaud Amalric ataque un autre senhor, lo vescomte Raimon Rogièr Trencavèl. Besièrs e Carcassona son presas en 1209. Los quaranta jorns deguts a la crosada essent escorruts, de nombroses senhors tornan en çò lor, e sol un baron de l'Illa de França accèpta, amb reticéncia, de contunhar e de dirigir la crosada : s'agís de Simon IV de Montfòrt. Jos sa direccion, la crosada ven lèu una guèrra de conquista per son pròpri compte fins a sa mòrt davant Tolosa en 1218. Son filh, incapable de se mantenir, cedís totes sos dreches al rei Loís VIII lo Leon, que repren la crosada a son compte. La seguida serà pas qu'una guèrra d'annexion al domeni reial, amb una inquisicion cargada d'eradicar l'eretgia.