Organizacion Internacionala de Normalizacion
L'Organizacion Internacionala de Normalizacion o International Organization for Standardization en anglés (ISO per la forma abreujada) es una organizacion internacionala, creada en 1947, compausada de representants dels organismes de normalizacion nacionals d'aperaquí 150 païses, que produtz de nòrmas internacionalas dins de domenis industrials e comercials. Lo secretariat central de l'ISO es situat a Genèva, en Soïssa. Assegura als membres de l'ISO lo sosten administratiu e tecnic, coordena lo programa descentralizat d'elaboracion de las nòrmas e procedís a lor publicacion.
I a diferentas categorias de membres :
- lo comitat membre de l'ISO : l'organisme nacional « mai representatiu de la normalizacion dins son país »
- lo membre correspondent pels païses qu'an pas encara d'organisme nacional representatiu
- lo membre abonat pels païses que lor economia es limitada
Pels païses francofòns, los membres son : l'AFNOR (França), l'IBN (Belgica), le SNV (Soïssa), lo SCC (Canadà), etc.
L'ISO coopèra amb la Comission Electrotecnica Internacionala (CEI), responsabla de la normalizacion d'esquipaments electrics.
Una error frequenta es de creire qu'ISO significa International Standards Organization mentre qu'ISO es pas un acronim: lo tèrme ven del mot grèc ίσος iso, significant egal. L'usatge d'un acronim auriá agut per consequéncia l'utilizacion de l'acronim IOS en anglés, OIN en occitan e atal successivament dins las autras lengas, çò qu'explica perqué los fondadors de l'organizacion an causit la denominacion comuna corta ISO.