Musèu Diocesan d'Urgèl
Lo Musèu Diocesan d'Urgèl (Museu Diocesà d'Urgell en catalan) se tròba a la Seu d'Urgèl. Nasquèt al sègle XX de l'ensems d'objèctes liturgics e religioses que i aviá dispausats dins la sala capitulara de la catedrala. L'an 1956 un grop de ciutadans demandèron a l'avesque la possibilitat d'expausar aquel ensems de pèças de manièra permanenta. La proposicion foguèt acceptada e en 1957, pendent la setmana santa, se creèt l'Exposicion d'Art Sacrat.
A causa del succès de l'Exposicion, l'avesque Ramon Iglesias decretèt la creacion del Musèu lo 7 d'agost de 1957. Se creguèt oportun d'emplegar la glèisa de Sant Miquel coma sala d'exposicion e amb tala fin comencèron las òbras d'apariament per ne far un espaci segur e bon per i conténer las òbras. Pendent los decennis seissanta e setanta l'òbra foguèt repartida entre la glèisa de Sant Miquel e la sala capitulara e los sieus fons s'empliguèron de pèças, mercé a las bonas relacions entre la Diocèsi d'Urgèl e lo Musèu Nacional d'Art de Catalonha.
Lo 29 de junh de 1975 se dobriguèron las pòrtas del Musèu als visitaires, mentre se menavan a tèrme d'òbras al temple de la Pietat per'mor d'i depausar lo celh de la colleccion. Aital meteis, se redigiguèron los estatuts del Musèu e s'installèt un sistèma modèrne de seguretat per protegir las pèças.
En aquel decenni lo Musèu s'afrontèt a un prètzfach malaisit. A causa del despòblament de las zònas pirenencas, fòrça objèctes d'art demorèron abandonats e desatesos, que causa se creèt per el la Comission Diocesana pel Patrimòni Artistic, que sa foncion èra de reculhir las pèças d'art dels bordalats mai desprotegits, a fin de las assegurar e las expausar al public. Aital doncas, en paucs ans la colleccion s'aumentèt amb mai de cent pèças reculhidas d'arreu de la diocèsi.
La colleccion del Musèu es constituida basicament per d'objèctes d'art liturgic e religiós qu'abastan dempuèi lo sègle X fins al sègle XVIII. Entre las pèças pus destacadas se tròba un Beatus de Liébana: lo Beatus de la Seu d'Urgèl, la bulla del papa Silvèstre II (de l'an 1001), divèrsas pinturas muralas romanicas e una granda colleccion d'orfebrariá gotic, d'estil renaissença e barròca.