Sala capitulara

La sala capitulara, o sala dau capítol, es lo luòc onte s'acampa la comunautat religiosa d'un monastèri (e mai d'una catedrala o d'una collegiada) ^[1]. Ambé lo refectòri e lo dormitòri, es un dei «luòcs regulars» d'un monastèri.

En generau, es de plan carrat e atenenta ai clastras d'onte se i accedís per una pòrta dubèrta dins la galariá orientala, flancada de dos alandaments; aquestei permetián en cèrteis ocasions ai convèrs (qu'i èran pas admés) d'assistir d'en defòra ais acamps.

A l'opausat de l'intrada, lo sèti de l'abat èra adorsat a la paret orientala en son mitan, e lei monges s'assetavan subre de bancaus que fasián tot lo torn de la sala.

Cada matin, après l'ofici de Prima, se teniá lo capítol liturgic, tanben sonat simplament capítol. Se pregava, se legissiá lo martirològi (l'anonci dei sants de l'endeman) e mai un capítol de la règla comentat per l'abat (d'aquí vèn lo nom de sala capitulara).

Un o dos còps la setmana se teniá lo capítol de colpas, onte lei monges confessavan publicament sei fautas còntra la règla, e recebián una sancion proporcionada a la gravitat dau mancament.

Es dins la sala capitulara que l'abat assabentava la comunautat deis afaires importants. Tanben es ailà que se debanava l'eleccion d'un novèl abat per la comunautat e que s'aculhiá lei visitaires de marca.