Mosaïc
Un mosaïc (de l'italian mosaico, del bas latin mosaicum (opus), del grèc μουσεῖος, mouseĩos "relatiu a las musas"[1]), a l'origina, èra una composicion decorativa elaborada a partir de tessèlas de colors e materials diferents , coma lo marbre, terralha o veire.
Lo mosaïc es un art fòrça vièlh. A l'Edat del Bronze en Creta ja s'utilizava aquela decoracion. Se trobèt d'òbras de mosaïc dins los escavaments arqueologics de Mesopotamia del sègle IV a III abC. Se trapava dins tot lo monde antic per la decoracion d'interiors. Se trobèron de mosaïcs del sègle IV abC dins la ciutat palais Macedònia d'Aegae, mas los sòls de mosaïc son generalament associats amb l'arquitectura dels bastiments romans, Dempuèi Britania fins Dora Europòs. Los sols de mosaïc esplendids caracterizan las vilas romanas luxosas. A Roma, Neron e sos arquitèctes utilizèron de mosaïcs per cobrir las parets e plafons de la Domus Aurea, bastida en 64.
Amb la construccion de basilicas crestianas a la fin del sègle IV, los mosaïcs de las parets e plafons foguèron adaptats als usatges crestians. Lo trescòl del temps dels mosaïcs crestians foguèt pendent l'Empèri Bizantin, coma a Exarca e Ravena e sos territòris de Sicília, e sa rivala Venècia, ont i a de mosaïcs a l'exterior e l'interior de Sant Marc. En l'Euròpa occidentala, la tecnica de la fresca foguèt utilizada a la plaça de la dificila tecnica del mosaïc.
Vejatz tanben[modificar | Modificar lo còdi]
Nòtas[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ Segon la nòrma classica de l'occitan, cal evitar lo francisme la mosaïca* al femenin.
