Kanji
Kanji | |
Caractèrs kanji, extrach de Nihonshoki jindai kan (Cronicas de Japon) | |
Tipe | escritura naturala e escritura logografica |
---|---|
Lengas | japonés ancian e japonés |
Creacion | sègle v |
Origina | Japon e China |
Basat de | Escritura chinesa |
Istòria | Istòria dels kanjis |
Direccion | vertical de dreita a esquèrra e d'esquèrra a dreita |
Los Kanjis (japonés: 漢字) son los caractèrs chineses utilizats dins lo sistèma logografic de la lenga japonesa modèrna. Son utilizats tres sillabaris en complement als kanjis, lo hiragana (ひらがな, 平仮名), lo katakana (カタカナ, 片仮名), e ocasionalament l'alfabet latin tanben apelat rōmaji.
Etimologia
[modificar | Modificar lo còdi]Lo tèrm kanji es la romanisacion de 漢字 (API : /kaɲd͡ʑi/) que significa caractèr (字, ji) de l'empèri Han (漢, kan). Per evolucion semantica, 漢 designa egalament çò que se rapòrta al mond chinés en general : se tradutz per « caractèr chinés » o « sinograma ».
General
[modificar | Modificar lo còdi]Segon lo ministèri de l'Educacion japonés, los kanjis largs son al nombre de 2136 e son apelats jōyō kanji (常用漢字).[1]
Utilizacion
[modificar | Modificar lo còdi]Lecturas on e kun
[modificar | Modificar lo còdi]En japonés, existís dos tips de prononciacion per cada ideograma en general : las lecturas on (音読み, o on'yomi) e la lectura kun (訓読み, o kun'yomi). La màger part de las kanjis almens doas lecturas possiblas: on e kun.
- En lectura on, los kanjis derivan e se pronóncian segon de chinés literari, introduch a Japon pendent l'Antiquitat. La lectura on es pas naturala a la fonologia de la lenga japonesa.
- La lectura del caractèr se fa dins aquel cas « a la japonesa »: son las lecturas dichas kun (訓読み, kun yomi?). Existís atal dels kanjis possedissons pas de lectura on i : per exemple 鰯 (iwashi, sardina), es un kanji pròpri al Japon.
Referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ (ja) Lista dels kanjis largs, Agéncia japonesa pels afars culturals PDF