Joan Laurés
Joan Laurés dich Lo campèstre (Vilanòva de Besièrs en julhet de 1822 - Besièrs, 20 de genièr de 1902) foguèt un felibre del país de Besièrs e a l'encòp proprietari agricòla. Venguèt Majoral del Felibritge en 1892.
Biografia
[modificar | Modificar lo còdi]Joan Laurés nasquèt dins una familha pagesa e seguiguèt pas tròp de temps los estudis que li calguèt partir lèu trabalhar la tèrra. Se crompèt una bòria "La Grasseta" ont plantèt vinhas, cerealas e legums pr'amor de noirir la siá familha nombrosa (uèit enfants sortits de dos maridatges). S'avodèt a l'escritura occitana aprèp qu'un ensenhaire li faguèt passar un libròt de Jansemin. Participèt aprèp als concorses de la Societat Arqueologica de Besièrs e i ganhèt un ram d'argent en 1856 per un dels poèmas sieus. Sas creacions teatralas aguèron una influéncia importanta sul jove Emili Barta e mai sus Loís Roquièr. Lo bust del poèta se tròba dins la partida mai nauta del jardin del Platèu dels poètas.
Òbras
[modificar | Modificar lo còdi]- Jaqueta de Bachelièrs: poèma en tres cants (Jaqueto de Bacheliès, 1856)
- Los sèt pecats capitals de las femnas de la campanha (Lous sept pecach capitals de las fennos de la campagno, 1858)
- Lo campèstre, recuèlh de poesias (Lou campestre, 1878).
- Los braconièrs o lo repais de l’ase (Lous bracouniès e lou repais de l'ase, 1877).
- Los tres bossuts: o la reconeissença d'un enfant (Lous tres boussuch: ou la recouneissenço , 1894).
- Contes e carnavaladas (1895).
- Lo mal maridat
- Lo jutjament de Carementrant
- Los secrets de las vendémias
- Lo conte de Joan de Calais (poèma de 16 cants, 1901).