Joan Alès
Joan Marius Alès (en francés: Jean Alès; Lansargues, 22 de genièr de 1870 Lansargues, 10 de febrièr de 1954) èra un veterinari e politician occitan de Lengadòc que foguèt deputat d'Erau de 1928 a 1936.
Biografia
[modificar | Modificar lo còdi]Aprèp qu'acabèt sos estudis segondaris, Joan Alès se n'anèt a Tolosa ont dintrèt a l'Escòla Veterinària en octobre de 1887. Ne sortiguèt amb son diplòma en julh de 1891.
Tre qu'acabèt son servici militar, tornèt e s'installèt dins son país nadiu, dins lo ròdol de Lansargues, per i far de veterinari.
Foguèt mobilizat lo 31 de julh de 1914 coma veterinari lòctenent e demorèt volontàriament al front durant tot lo temps que durèt la guèrra. Recebèt una promocion de veterinari capitani lo 27 de genièr de 1917 e foguèt guerdonat Cavalièr de la Legion d'onor a títol militar, puèi lo 9 de genièr de 1919 foguèt desmobilizat.
Quand tornèt a la vida civila, se consagrèt a l'organizacion de las cavas cooperativas de produccion e de las mutualas agricòlas en país occitan. Sa contribucion foguèt considerabla que generèt dins aquel domeni una transformacion completa de l'Occitània viticòla, e un melhorament de las condicions de vida de totes los vinhairons.
Venguèt administrador de la Caissa regionala del Crèdit Agricòla del Miègjorn, e mai President d'onor de la Cava cooperativa de Lansargues.
Pres per un activisme estrambordat, escriviá de longa, que siá dins los journals, dins las revistas, o mai dins lo Recuèlh de medecina veterinària que publicava lo Còs ensenhaire de l'Escòla d'Alfort, mantun article scientific que portavan conselhs e ajuda als éleveurs sul biais d'alimentar lo bestiar amb d'aliments de substitucion e suls suènhs que se devián donar dins cèrtas circonstàncias.
Entamenèt sa carrièra politica coma cònsol de Lansargues e conselhièr general del canton de Mauguiòu.
Foguèt elegit per primièr còp deputat de la 2a circonscripcion de Montpelhièr a las eleccions generalas législatives des 22 e 29 d'abril de 1928, al 2nd torn d'escrutinh. Inscrich al grop republican radical e radicalsocialista, foguèt membre de las Commissions de l'igièna, de las begudas e de las pensions civilas e militaras. Sas intervencions foguèron nombrosas, e totas laissavan veire sa volontat d'organizar melhor la profession agricòla e las activitats que ne derivan. Se pòt citar per exemple de las mai importantas, celles relatives : à l'Ecole d'agriculture de Montpelhièr (1928 e 1929), als servicis veterinaris (1928), a las cooperativas (1929, 1930 e 1931), als veterinaris departamentals (1929 e 1930), als veterinaris militars (1929), a las victimas dels aigats (1930), a las escòlas nacionalas veterinàrias (1931), al comèrci dels vins (1931) e a la man d'òbra agricòla estrangièra (1931).
Reelegit a las eleccions generalas de l'1 de mai 1932 al 1èr torn d'escrutinh per la meteissa circonscripcion, contunhèt de s'interessar als meteisses problèmas, e mai particularament a la politica agricòla del govèrn (1932), als beneficis agricòlas dels viticultors (1933), a la subretaxa sus cèrtes espirituoses (1933); a l'ajuda als vinhairons sens recòlta (1933), als debits de begudas (1933), al comèrci dels vins (1933), a las importations de sulfata de coire (1934), als aigat en Occitània (1934), al mercat dels vins (1934), als mercats de la carn e del lach (1935) e tanben al pagament dels deutes agricòlas (1936).
Perdèt a las elections generalas de 1936, ganhadas per Majurel lo candidat socialista, e tornèt en çò sieu a sas activitats localas que contunhèt fins que moriguèt en 1954.