Jean Mermoz
| Jean Mermoz | |
|---|---|
| File:Jean Mermoz 1935.jpg Jean Mermoz, 1935 | |
| Pseudonim | Arcàngel |
| Naissença | 9 de decembre de 1901, Aubenton |
| Decès | 7 de decembre de 1936 (desaparicion en mar), |
| Ocupacion | escrivan, aviator |
Jean Mermoz, nascut a Aubenton (Aisne) lo 9 de decembre de 1901 e mòrt dans l'ocean Atlantic lo 7 de decembre de 1936, foguèt un aviator, figura legendària de l'Aeropostala, d'escai l'« Arcàngel ».
Foguèt tanben un dels fondators en 1936 del Partit Social francés (PSF) amb lo colonel de La Rocque.
Jovença
[modificar | Modificar lo còdi]Èra lo filh de Jules Mermoz, mèstre d'ostalaria, e de Gabrielle Gillet dicha «Mangaby» (1880-1955, cavalièr de la Legion d'onor en 1952). En 1930, esposèt Gilberte Chazottes, que, veuse, se tornèt maridar amb l'engenhaire René Couzinet[1].
En abril de 1920, Jean Mermoz signèt un engatjament dans l'armada per quatre ans ; causiguèt l'aviacion suls conselhs de Max Delty, un cantaire d'operètas. Aprèp un passatge a la 7a escadrilha del 11n regiment de bombardament de Metz-Frescaty, aguèt l'occasion de quitar las casèrnas e de partir en Siria en 1922: i faguèt sièis cents oras de vòl en dètz e uèit meses e descobriguèt lo desèrt, entre autre aprèp un aterrissatge forçat. Pasmens, deguèt tornar en França al 1èr regiment de Caça a Thionville. Lo seu desgost per la causa militara se renforçava. Foguèt desmobilizat en març de 1924. Es alara que Mermoz coneguèt un periòde dels mai escura de la seuna existéncia. Trobant pas d'emplec dins companhiás aerianas, coneguèt la misèria e deguèt viure de pichons emplecs. Fins a que, recebèt lo 28 de setembre de 1924 une proposicion de contrat de las Linhas aerianas Latécoère, dirigidas per Didier Daurat.
L'epopèia de l'aviacion postala
[modificar | Modificar lo còdi]Lo desèrt
[modificar | Modificar lo còdi]Mermoz comencèt per èsser mecanician. Mas lèu foguèt afectat en qualitat de pilòt sus la lignha Tolosa-Barcelona, sus Breguet XIV. La linha passant los Pirenèus es un desfís pels avions de l'epòca. En 1925, Mermoz assegurava lo ligam Barcelona-Malaga e, en 1926, prenguèt en carga lo corrièr sus la linha Casablanca-Dakar. En mai de 1926, perdut dins lo desèrt amb son mecanician, foguèt capturat pels Moros, puèi foguèt liberat contra rescat. En novembre, susvolèt Éloi Ville, contrench d'aterrir dins lo desèrt. Los 10 e 11 d'octobre de 1927, Mermoz e Négrin capitèron un vòl sens escala de Tolosa cap a Sant Louis de Senegal a bòrd d'un Laté 26. Pasmens, aprèp un incident à l'aterrissatge, sens domatge per l'equipatge, la traversada de l'Atlantica Sud foguèt reportada.
L'America del Sud e la Cordilhièra dels Andes
[modificar | Modificar lo còdi]En 1927, Marcel Bouilloux-Lafont, president et fondator de la Companhiá Generala Aeropostala (qui prenguèt la seguida de las Linhas Aerianas Latécoère) envièt Mermoz a Rio de Janeiro per desvelopar de novèlas linhas en America du Sud. Per aquò, calguèt passar un obstacle major: la Cordilhièra dels Andes. Pendent una tentativa, Mermoz deguèt aterrir en montanha, puèi capitèt a s'envolar acrobaticament en lançant l'avion dins un bauç e a rebombar per tres còps sus de crèstas en bas, atal prenguèt de velocitat. Lo 15 de julhet de 1929, dubriguèt la linha dels Andes amb Henri Guillaumet.
En mai de 1930, amb lo radiotelegrafista Léopold Gimié e lo navigator Jean Dabry, realizèt sus un avion Latécoère, lo premièr ligam entièrament aerian entre França, Dakar e l'America del Sud. Establiguèt mai d'una linhas regulièras.
La traversada de l'Atlantic Sud
[modificar | Modificar lo còdi]
Los 12 e 13 de mai 1930, liguèt d'un trach Saint-Louis a Natal al tèrme d'un vòl de 21 oras e 10 minutas sus un idravion Laté 28-3 baptizat lo Comte de la Vaulx, del nom del president de la Federacion aeronautica internacionala (FAI) que veniá de despareisser tragicament dins un accident d'avion. Mermoz provèt atal que lo corrièr podava èsser transportat d'un continent a l'autre amb lo meteis avion alara que, abans aquel esplèit, calguèt n'utiliser mai d'uns.
Mens de tres ans mai tard, partiguèt lo 12 de genièr 1933 de l'aerodròma de París-Le Bourget, Mermoz aterriguèt a Buenos Aires le 22 a bòrd du Couzinet 70 Arc en Ciel.
Entre 1930 e 1936, Mermoz efectuèt vint e quatre traversadas de l'Atlantic Sud.
L'avion que pilotava, la Croix-du-Sud, un Latécoère 300, desparareguèt en mar lo 7 de decembre de 1936 dins un Alexandre Pichodou, copilòt, Henri Ézan, navigator, Edgar Cruvelhier, radio, e Jean Lavidalie, mecanician. A 10 h 43, Edgar Cruvelhier lancèt lo darrièr messatge radio dempuèi la Croix-du-Sud: «Avèm copat motor rèire drech», sens mai de detalh, e completat en repetent las coordonadas de posicion: 11°08 Nòrd, 22°40 Oèst[2].
La politica
[modificar | Modificar lo còdi]Decebut pel manca de volontat politica dels govèrn que se succedavan en França, Mermoz tentèt de salvar la linha postala aeriana França-America del Sud menaçada par Alemanha e los Estats Units d'America en utilisant un pòrtavòtz politic. Se jonhèt alara al movement nationalista crestian Croses de fuòc en aderent a l'associacion dels Volontaris nacionals. Pendent aquel periòde, imaginava e encoratjava una aviacion que la jovença francesa poiriá accedar a de valors socialas sens d'interèsts politics partesents. Ensenhèt entre autre las basas de l'aeronautica a de joves eissits de mitans modèstes a l'Association filotecnica de Colombes, prèp de París. La seuna idèa foguèt presa de nòu pels creators de l'« aviacion populara ». Aprèp la dissolucion de las ligas pel Front Popular, Mermoz venguèt vicepresident del Parti Social francés (PSF), fondat per François de La Rocque, darrièr president de las Croses de Fuòc.
Citacions de Mermoz
[modificar | Modificar lo còdi]- « L'accident, per nos, seriá de morir dins un lièch. »
- « Son los escaces plan suportats que donan lo drech de capitar. »[3]
- « La vida modèrne autorisa los viatges, mas procura pas d’aventura. »[4]
- « Sas, volriás jamai davalar. » (a Joseph Kessel)[5]
Obratges
[modificar | Modificar lo còdi]- Mes vols (los meus vòls), Flammarion, 1937.
- Letras de Mermoz amassadas jol títol Défricheur du ciel (Desbosigaire del cèl), Archipel.
Bibliografia
[modificar | Modificar lo còdi]- (fr)Joseph Kessel, Mermoz, París, Gallimard, 1938, coll. Folio, 1972 ISBN 2070362329
- (fr)Jacqueline Ancy, Images de Jean Mermoz, París, Didier, 1963.
- (fr)Jean-Paul Ollivier, Mermoz, l'Esprit de l'Aéropostale, Sélection du Reader's Digest, 2002 ISBN: 2709813157
- (fr)Emmanuel Chadeau, Mermoz, Paris, Perrin, 2000 ISBN: 2262014205
- (fr)Jean-Michel Charlier e Victor Hubinon, Mermoz, bende dessenhada, Dupuis, 1956, nòva ed : Musée Air France, 2001
- (fr)Jacques Le Groignec, Jean Mermoz, l'Archange, París, Nouvelles Éditions Latines ISBN 2723320332
- (fr)Bernard Marck, Il était une Foi Mermoz ISBN: 2864771896
- (fr)François Gerber, Qui a tué Mermoz ? Privat, 2009, ISBN 978-2-7089-9219-1
- (fr)Alexandre Couzinet, Mermoz-Couzinet ou le rêve fracassé de l'Aéropostale, Atlantica, 2000 ISBN: 2843943256
Vejatz tanben
[modificar | Modificar lo còdi]References
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ Gilberte Chazottes foguèt tuada per son marit lo 16 de decembre de 1956. Puei, René Couzinet se suicidiguèt (« Le constructeur d'avions René Couzinet met fin à ses jours et entraîne sa femme dans la mort », Le Monde, 19 de decembre de 1956).
- ↑ (fr)René Chambe, Histoire de l'aviation, Flammarion, 1958, p. 250.
- ↑ http://www.dicocitations.com/citations/citation-54924.php
- ↑ [1]
- ↑ [2]
Articles connèxes
[modificar | Modificar lo còdi]- Antoine de Saint-Exupéry
- Fondacion Jean Mermoz al castèl d'Olmet, Vic de Cera
- Institut aéronautique Jean Mermoz
- Henri Guillaumet