Hygrophorus russula
Un vinassier en Virgínia, long de la Blue Ridge Parkway.
Hygrophorus russula (nom vernacular : vinassier) es un bolet de la familha dei Hygrophoraceae e dau genre dei Hygrophorus. Es una espècia relativament frequenta dins lo sud d'Euròpa. Es un comestible mediòcre qu'es rarament recoltat en defòra de quauquei regions d'Occitània, de Catalonha e dau nòrd d'Itàlia.
Descripcion
[modificar | Modificar lo còdi]Es un bolet de talha mejana que pòu agantar 5 a 10 cm. Lo capèu a un diamètre de 6 a 15 cm. Es rosenc amb de tacas de color ròse vinós a brun vinós. Lo revestiment pòu venir leugierament viscós amb l'umiditat. Lei lamas son blancas, mai ò mens decurrentas, e relativament sarradas per un Hygrophorus. De tacas vinosas i aparéisson pauc a cha pauc. Leis espòras son blancas e an un diamètre mejan de 5 a 8 µm. Lo pè es cilindric e a un diamètre 1 a 2,5 cm. Es inicialament blanc, mai coma lei lamas, de tacas vinosas i aparéisson lentament. La carn es blanca e fibrosa. Es pauc a cha pauc marcada per de tacas vinosas. A un odor feble e una sabor leugierament amara.
Ecologia
[modificar | Modificar lo còdi]Lo vinassier vèn principalament durant l'autona dins lei seuvas de fuelhós. A una preferéncia per lei rores e lei faus e lei sòus cauquiers[1]. Es fòrça frequent dins lo sud d'Euròpa lòng dau bacin mediterranèu, mai vèn dins una zòna pus larga que compren lei latituds temperadas d'America dau Nòrd e d'Eurasia.
Comestibilitat
[modificar | Modificar lo còdi]Lo vinassier es considerat coma un comestible mediòcre dins la màger part deis obratges micologics. Pasmens, es l'objècte d'una consumacion tradicionala dins certanei regions d'Occitània, de Catalonha e dau nòrd d'Itàlia. Es conselhat de gostar quauqueis especimens car, segon lei recòltas, pòu èsser fòrça amars.
Confusion
[modificar | Modificar lo còdi]Lei confusions son raras. Leis espècias pus pròchas es Hygrophorus purpurascens, qu'a una cortina, Hygrophorus capreolarius, qu'a un aspècte generau brut, e Hygrophorus erubescens qu'es ben mens poput. De mai, sa carn vèn rapidament jaunastre au tocar e es ben pus amara. I a tanben quauquei russulas que pòdon desvolopar una coloracion vinastre, mai la rompedura caracteristica de son pè permet de lei destriar.
Galariá
[modificar | Modificar lo còdi]Annèxas
[modificar | Modificar lo còdi]Liames intèrnes
[modificar | Modificar lo còdi]Bibliografia
[modificar | Modificar lo còdi]- (fr) Didier Borgarino e Christian Hurtado, Champignons de Provence et du Midi méditerranéen, Éditions Édisud, Sant Romieg, 2020.
- (fr) Christian Deconchat e Jean-Marie Polèse, Champignons : l'encyclopédie, Artémis Éditions, 2002.